دانش تجربی، در واقع ثبت تجربه است تا بشر آینده آن را تکرار نکند و تجربهای نو به آن بیافزاید تا بشر در آن رشته خاص رشد کند. دانشگاهها در غرب و برخی از کشورهای شرقی بر اساس ارتباطتشان با صنعت، حالت ارسال و دریافت دارند. درواقع صنعت در طول پروسه تولید نوع نیاز و بایاری از ابتکارات کارگران و افرادی که درصنعت حملونقل نزدیک به 40 سالی است که به عنوان دانش در چهاربخش( تاکنون) مدیریت حملونقل، زنجیره تأمین، فناوری حملونقل و حملونقل نظامی شناخته شده است.
حملونقل نظامی مقولهای ترکیبی است و در ارتشهای دنیا رشتهای به این نام برای تدریس وجود دارد و از هنگام جنگ ویتنام در آمریکا رشتهای بسیار حساس گردید تا بتواند تجهیزات، نفرات و وسایل پشتیبانی آنها را تأمین کند که به آن لجستیک یا به زبان فارسی سپه کشی میگویند.
در زمینه فناوری حملونقل صنایع گوناگونی در رشتههای گوناگونی درگیر میشوند، همانند، فیزیک، مکانیک، طراحی صنعتی، مهندسی عمران، مهندسی دریا، هوا فضا، کشتی، و… و در واقع نوعی رشته واسطه است که به این فناوریها خط مشی و راهنمایی برای تولید مینماید و در این رشته بیشتر کار گروهی در تخصصهای مهندسی را یاد میدهند و گروه مهندسی را برای تأمین یک تولید برعهده دارد. این رشته باید کاملا با حملونقل یک کشور نزدیک باشد تا نیازها را شناخته، بررسی و سپس گروههای مهندسی را به سوی هدف سوق دهد.
رشته زنجیره تأمین نوعی مدیریت است از تولید مواد اولیه، حمل به محل تولید، پروسه تولید و مواد واسطهای مانند بستهبندی، کورهها و…و در پایان ارسال به انبار، توزیع به انبارهای مادر و در نهایت توزیع به خرده فروشان. این رشته کمی درگیربا رشتههای بازاریابی، NBA و رشتههای دیگرهست و امروزه به دلیل تغییر شگرف قیمتی که با تغییر قیمت حمل سبب تغیرر قیمت تمام شدهای که به دست مشتری از یک محصول میرسد، وجود دارد آن را به همراه حملونقل میآورند.
آخرین مورد مدیریت حملونقل است، که درآن انواع پروسههای حملونقل و انبارداری، روشهای درآمدزایی و سود دهی، ترکیب مسیرها، اطلاح قوانین و استانداردها و تا حدودی مدیریت نرم افزارهای حمل و انبارداری در آن میگنجد.
با اینکه حملونقل در کشور ما قدمت زیادی دارد، اما در حال حاضر کشورما به دورههای خاصی که انجمنها و سازمانهای بینالمللی و کنوانسیونهای خاص آنها را برای آموزش روند کاری خودشان تدوین دیدهاند بسنده کرده است، در حالی که ما بایست، دانشکدهای در این زمینه در کشور داشته باشیم، با شرایط خاص دانشجو ( نه با پارتی بازی و راند بازی و انحصار) بپذیرد مفاد درسی و پژوهشی تدوین کند و ثبت تجربه نماید، و اصلا در ثبت تجربه کوتاهی نکند که دانشگاههای بزرگ دنیا از روی ثبت تجربههای پیشینیان اکنون به رتبهای جهانی دست یافتهاند.
برای دانشکده در گام نخست نیاز به ترکیبی از تحصیل کردگان و دارندگان تجربه در این صنف داریم و نیاز نیست کپی برداری از مفاد درسی خارجی نماییم، نگاهی به آن مفاد بیاندازیم اما باید نیازهای خود را خودمان بشناسیم. نوآوری، تدوین کتاب( نه برای کسب درآمد که برای انتقال دانش) و از همه مهمتر بورسیه دانشجو در کشورها خارجی و یاری از آنها در تدوین مفاد درسی و آشنایی با سیستمهای حملونقل بینالمللی بیگمان کشور را به سمت درستی در آینده نزدیک به 30 سال خواهد برد، در غیر اینصورت کماکان به همان روشهای پیشین به صورت درست یا اشتباه ادامه مسیر میدهیم بی آنکه آیندهای روشن در مورد آنها داشته باشیم.
در پایان ذکر میکنم، حسابداری حملونقل، بانکداری حملونقل، امور حقوقی حملونقل و فناوری اطلاعات رشتههایی هستند که باید در سایر رشتهها تعریف شوند و در شاخه حملونقل یاریگر گردند. اما نیاز به راهنمایی صنعت و دانشکده حملونقل خواهند داشت.