پلی وینیل کلراید (پی وی سی) در صنعت سیم و کابل

امروزه پلاستیک ها جهت ساخت طیف وسیعی از محصولات مصرفی، مانند ظروف آشامیدنی و غذایی، کیسه های زباله و مواد غذایی، اسباب بازی های کودکان و بطری های مختلف به کار می روند. لذا بازار مصرف و به واسطه ی آن ضایعات پلاستیکی با نرخ سریعی در حال رشد است. این ضایعات بخش بزرگی از جریان زباله های جامد شهری را تشکیل داده، و از حدود 1 درصد در سال 1960 به میزان تقریباُ 12 درصد در سال 2008 رسیده است.

در ایران نیز میزان مصرف پلاستیک های تجاری همچون پلی اتیلن، پلی استایرن، پی وی سی، پلی پروپیلن، پلی اتیلن ترفتالات و غیره از مرز میلیون تن فراتر رفته است. توسعه ی آمیزه های بسپاری حاوی بسپارهای بازیافتی، راهکار مناسبی برای کاهش میزان ضایعات در صنعت پلاستیک است. این امر اهمیت اقتصادی ویژه ای در صنایع تولید پلاستیک و بسیاری از صنایع دیگر نیز خواهد داشت.

امروزه پلیمرها از جایگاه ویژه ای در صنعت برخوردار هستند و توانسته اند جایگزین مواد سنتی شوند. در کنار این توسعه و کاربرد فراوانی که پیدا کرده اند، تأمین و تولید پلیمرها و پلاستیک مطرح می شود. پلیمر هایی که از مشتقات نفتی تولید شده اند، و از آن جایی که نفت یک منبع محدود است، نگرانی هایی را برای تولیدات پلیمری و پلاستیکی ایجاد کرده است. از این رو محققان در صدد جایگزینی مواد اولیه پلیمر ها با مواد دیگری هستند. یکی از این گزینه های جایگزینی، استفاده از روغن های گیاهی است.

امروزه صنعت پلیمر به طور گسترده ای در تمام حوزه های فنی و مهندسی وارد شده، که از جمله می توان به صنایع الکتریکی اشاره کرد. انواع پلیمرهای هادی، نیمه هادی و عایق در صنعت الکترونیک وجود دارند، که با استفاده از آنها قیمت بسیاری از محصولات الکترونیکی کاهش یافته است. در میان انواع مختلف پلیمرها، تولید پلی وینیل کلراید به دلیل تنوع بالا از روند رشد چشمگیری برخوردار است.

این پلیمر می تواند به عنوان یک پلاستیک قوی و سفت بکار رود، یا با انواع نرم کننده ها آمیزه کاری شده و به پلاستیک انعطاف پذیر مبدل شود. آمیزه کاری پی وی سی با نرم کننده های با پایداری حرارتی بالا، موجب تولید گرید کابل پی وی سی شده که دارای ویژگی های از جمله استحکام مکانیکی بالا، مقاوم در برابر روغن، مقاوم در برابر شعله و … است. در این مقاله در مورد ویژگی های کابل های مختلف و مقایسه آنها با پی وی سی پرداخته شده است.