مواد اولیه سوخت های زیستی:
اتانول سوخت تجدید پذیری است که از ذرت، نیشکر، سورگوم شیرین و سایر منابع حاوی کربوهیدرات ساخته می شود.
بوتانول همچنین یک سوخت تجدید پذیر مبتنی بر زیست توده است که می تواند با تخمیر الکلی مواد خوراکی زیست توده تولید شود. متانول یکی دیگر از سوخت های الکلی است که دارای درجه اکتان بالا، به راحتی قابل توزیع و نوسانات کمی است.
متانول دارای خصوصیات سوخت شیمیایی و فیزیکی مشابه اتانول است. بیودیزل یکی دیگر از سوخت های زیستی مایع است که به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، تولید آن به کسر لیگنوسلولزی از توده متکی نیست.
بیودیزل از طریق روغن ترشحی یا روغن حیوانی همراه با الکل و کاتالیزور از طریق واکنش ترانس استریشن تولید می شود.
گاز تولید کننده مخلوط گازهای تولید شده توسط گازدهی مواد زیست توده است. از هیدروکربن های CO، H2، CO2 و هیدروکربن های با وزن مولکولی کم مانند CH4 تشکیل شده است. از گاز تولید کننده می توان به عنوان گاز سوختی برای تولید گرما یا تولید برق استفاده کرد.
هیدروژن بالاترین میزان انرژی ویژه را در بین تمام سوخت های متداول دارد. کاربرد اصلی آن به عنوان سوخت در سلول های سوختی است. پیل های سوختی به دلیل بازده بالا و بدون آلودگی، گزینه جذابی برای تولید نیرو محسوب می شوند.
مواد اولیه زیست توده خام:
مواد زیست توده لیگنوسلولزی که یک بخش غیر قابل خوردن در گیاه است، به عنوان منابع انرژی پایدار و تجدیدپذیر، توجه را به سمت خود جلب می کند.
از مواد زیست توده می توان برای تولید طیف وسیعی از محصولات با ارزش افزوده، از جمله سوخت های زیستی (اتانول، هیدروژن و غیره)، محصولات زیست زیستی (الکل های قند و شکر و غیره) و مواد شیمیایی مهم صنعتی (به عنوان مثال حلال ها) استفاده کرد.
تبدیل را می توان با استفاده از روش های مختلف از جمله فرآیندهای شیمیایی، بیوشیمیایی و ترموشیمیایی انجام داد.
زیست توده را می توان از مواد زائد جنگلی مانند بقایای درختان و بوته ها، محصولات انرژی زا مانند سورگوم، گیاه گوزن، کناف، گیاهان زراعی، ذرت، نیشکر و سایر مانده های کشاورزی از جمله ذخیره ذرت، کاه گندم و غیره تهیه کرد.
تنوع موجود در مواد شیمیایی ترکیب زیست توده (سلولز، همی سلولز و ترکیبات لیگنین) می تواند بر فن آوری های تبدیل شده برای تولید محصولات با ارزش بالا تأثیر بگذارد.