ساختار اوره در صنایع

ساختار اوره:
اوره یک گروه کربونیل دارد که دارای دو گروه آمین متصل به کربن است. اوره، یک آمید مونوکاربوکسیلیک اسید و یک ترکیب یک کربنی است.

از اسید کربنیک ناشی می شود. این توتومر، اسید کاربامیمیدیک می باشد. اوره، همچنین به عنوان کاربامید شناخته می شود، که یک ترکیب آلی است. این آمید دارای دو گروه NH2 است که توسط یک گروه عملکردی کربونیل (C=O) به هم پیوسته اند.

مولکول اوره مسطح است. در اوره جامد، مرکز اکسیژن در دو پیوند هیدروژن N-H-O درگیر می شود. شبکه پیوند هیدروژن متراکم و از نظر انرژی مناسب احتمالاً با هزینه بسته بندی مولکولی کارآمد ایجاد شده است. ساختار کاملاً باز است، روبان ها تونل هایی با مقطع مربع تشکیل می دهند.

کربن موجود در اوره به عنوان ترکیبی از sp2 توصیف می شود، پیوندهای C-N دارای ویژگی پیوند دوگانه قابل توجهی هستند و اکسیژن کربونیل در مقایسه با فرمالدئید اساسی است. حلالیت زیاد آب اوره توانایی آن را در پیوند هیدروژن گسترده با آب نشان می دهد.

اوره به دلیل تمایل به تشکیل چارچوب های متخلخل، توانایی به دام انداختن بسیاری از ترکیبات آلی را دارد. در این کلراتات های به اصطلاح، مولکول های آلی "میهمان" در کانال های تشکیل شده توسط مارپیچ های نفوذی متشکل از مولکول های اوره متصل به هیدروژن نگهداری می شوند.

از این رفتار می توان برای جداسازی مخلوط ها استفاده کرد، به عنوان مثال، در تولید سوخت هواپیما و روغن های روانکاری و در جداسازی هیدروکربن ها.

از آنجا که مارپیچ ها به هم پیوسته اند، همه مارپیچ های موجود در یک کریستال باید دارای قدرت مولکولی یکسان باشند. این زمانی مشخص می شود که کریستال هسته شده باشد و در نتیجه می توان با بذر کاری آن را مجبور کرد. از کریستال های به دست آمده برای جداسازی مخلوط نژادی استفاده شده است.

انواع اوره:

• اوره آزمایشگاهی.
• اوره صنعتی.

قیمت اوره صنعتی کمتر از آزمایشگاهی است و درصد خلوص آنی نیز پایین تر است.