تولید اوره صنعتی:
برای استفاده در صنعت، اوره از آمونیاک مصنوعی و دی اکسید کربن تولید می شود. از آنجا که مقادیر زیادی دی اکسیدکربن در طی فرآیند تولید آمونیاک به عنوان محصول جانبی از هیدروکربن ها تولید می شود (عمدتا گاز طبیعی، یا کمتر مشتقات نفتی) یا گاهی اوقات از ذغال سنگ (واکنش تغییر بخار)، کارخانه های تولید اوره تقریباً همیشه در مجاورت سایت قرار دارند.
جایی که آمونیاک تولید می شود. اگرچه گاز طبیعی اقتصادی ترین و در دسترس ترین ماده اولیه تولید گیاه آمونیاک است، اما گیاهانی که از آن استفاده می کنند، به اندازه مورد نیاز برای تبدیل کل آمونیاک به اوره، دی اکسید کربن از فرآیند تولید نمی کنند.
در سال های اخیر فناوری های جدیدی مانند فرآیند KM-CDR]] برای بازیابی دی اکسید کربن مکمل از گازهای خروجی احتراق تولید شده در کوره اصلاح شده کارخانه گاز سنتز آمونیاک توسعه یافته است، که به اپراتورهای مستقل مجتمع های کود نیتروژن برای جلوگیری از نیاز به کنترل و بازاریابی آمونیاک به عنوان یک محصول جداگانه و همچنین کاهش انتشار گازهای گلخانه ای آن ها به جو.
تاریخچه اوره:
اوره اولین بار در سال 1727 توسط دانشمند هلندی هرمان بوئرهاو در ادرار کشف شد، اگرچه این کشف اغلب به شیمی دان فرانسوی هیلر رول نسبت داده می شود.
فردریش وهلر کشف کرد که می توان اوره را از مواد اولیه غیر آلی تولید کرد، که این یک نقطه عطف مهم در شیمی در سال 1828 بود. وی برای اولین بار نشان داد که ماده ای که قبلا فقط به عنوان محصول جانبی شناخته می شد، می تواند در آزمایشگاه بدون شروع بیولوژیکی سنتز شود.