کاربرد گلیسیرین به عنوان واسطه شیمیایی

کاربرد گلیسیرین به عنوان واسطه شیمیایی:
از گلیسرول برای تولید نیتروگلیسیرین استفاده می شود، که ماده اصلی مواد منفجره مختلف مانند دینامیت، ژلژینیت و پیشران هایی مانند کوردیت است.

اعتماد به تولید صابون برای تأمین محصول مشترک گلیسرول، افزایش تولید را برای تأمین تقاضای زمان جنگ دشوار کرد.

از این رو، فرآیندهای مصنوعی گلیسرول در روزهای منتهی به جنگ جهانی دوم اولویت های دفاع ملی بودند. نیتروگلیسیرین، همچنین به عنوان گلیسیرین ترینیترات (GTN) شناخته می شود که برای تسکین آنژین سینه، که به صورت قرص های زیر زبانی استفاده می شود یا به عنوان اسپری آئروسل استفاده می شود.

اکسیداسیون گلیسرول اسید مزوکسالیک ایجاد می کند. از دست دادن گلیسرول هیدروکسی استون است.

کاربرد گلیسیرین در صنعت فیلم:
گلیسرول در هنگام فیلمبرداری صحنه های مربوط به آب، از گلیسرول برای جلوگیری از خشک شدن سریع مناطق استفاده می کند. گلیسیرین همراه با آب برای ایجاد یک محیط دودی صاف استفاده می شود. این محلول بخار شده و با دستگاه تنفس به داخل اتاق رانده می شود.

کاربرد گلیسیرین در ضد یخ:
مانند اتیلن گلیکول و پروپیلن گلیکول، گلیسرول یک کاسموتروپ غیر یونی است که با مولکول های آب پیوندهای هیدروژنی قوی تشکیل می دهد و با پیوندهای هیدروژنی آب رقابت می کند. این تعامل باعث ایجاد اختلال در تشکیل یخ می شود. حداقل دمای نقطه انجماد در حدود (38- درجه سانتیگراد) مربوط به 70 درصد گلیسرول در آب است.

قبل از جایگزینی با اتیلن گلیکول، که دارای نقطه انجماد کمتری است، از گلیسرول به عنوان ضد یخ برای کاربردهای خودرو استفاده می شد. در حالی که حداقل نقطه انجماد مخلوط گلیسرول-آب بالاتر از مخلوط آب اتیلن گلیکول است، گلیسرول سمی نیست و برای استفاده در کاربردهای خودرو در حال بررسی مجدد است.

در آزمایشگاه، گلیسرول یکی از اجزای متشکل در حلال ها برای واکنش های آنزیمی است که در دمای زیر 0 درجه سانتیگراد ذخیره می شود، زیرا به دلیل فشار هوا در دمای انجماد است.

این ماده همچنین به عنوان محافظ برودتی استفاده می شود، که گلیسرول در آب حل می شود تا آسیب بلورهای یخ به ارگانیسم های آزمایشگاهی که در محلول های منجمد مانند قارچ ها، باکتری ها، نماتدها و جنین های پستانداران ذخیره شده اند، کاهش یابد.