برنامه های کاربردی گلیسرین:
به دلیل داشتن خواص ضد میکروبی و ضد ویروسی به طور گسترده ای در درمان های زخم و سوختگی مورد تأیید FDA می باشد.
همچنین می تواند به عنوان یک نشانگر موثر برای اندازه گیری بیماری کبد استفاده شود. همچنین از این ماده به عنوان شیرین کننده در صنایع غذایی و به عنوان ماده مرطوب کننده در فرمولاسیون های دارویی استفاده می شود.
گلیسرول همچنین به عنوان یک جز از فرمولاسیون های جوهر زیستی در زمینه چاپ بیولوژیک گنجانیده شده است. محتوای گلیسرول بدون افزودن پروتئین بزرگ، کربوهیدرات یا مولکول های گلیکوپروتئین برای افزودن ویسکوزیته به جوهر زیستی عمل می کند.
کاربرد گلیسیرین در صنایع غذایی:
در غذا و نوشیدنی ها، گلیسرول به عنوان یک ماده مرطوب کننده، حلال و شیرین کننده عمل می کند و ممکن است به حفظ مواد غذایی کمک کند. همچنین از این ماده به عنوان پرکننده در غذاهای کم چربی (به عنوان مثال کلوچه ها) و به عنوان ماده غلیظ کننده در عرقیات استفاده می شود.
از گلیسرول و آب برای حفظ انواع خاصی از برگ های گیاه استفاده می شود. به عنوان یک جایگزین شکر، تقریباً 27 کیلو کالری در هر قاشق چای خوری دارد و 60٪ شیرین تر از ساکارز است. این ماده باکتری هایی که پلاک ایجاد می کنند و باعث ایجاد حفره های دندانی می شوند را تغذیه نمی کند.
به عنوان یک افزودنی غذایی، مورد مصرف می باشد. برای جلوگیری از سخت شدن بیش از حد، به آیسینگ (یخ زدگی) اضافه می شود. هنگام استفاده از شیرین کننده های پلیول مانند اریتریتول و زایلیتول که دارای اثر خنک کنندگی هستند، به عنوان افزودنی توصیه می شود.
مصرف خوراکی (غالباً با آب میوه برای کاهش طعم شیرین آن مخلوط می شود).