تحولات ساختاری کائولن:
رس های گروه کائولینیت پس از عملیات حرارتی در هوا با فشار اتمسفر، تحت یک سری تغییرات فازی قرار می گیرند. این تحولات شامل مراحل فرزکاری، خشک کردن، تشکیل متاکائولین و اسپینل، مولیت پلاکت و در نهایت مولیت سوزنی می باشد.
منابع کائولینیت:
کائولینیت یکی از رایج ترین مواد معدنی است. رس کائولینیت به وفور در خاک هایی که از هوازدگی شیمیایی سنگ ها در آب و هوای گرم و مرطوب تشکیل شده اند، به عنوان مثال در مناطق جنگل های بارانی گرمسیری به وجود می آید.
با مقایسه خاک در امتداد شیب به سمت آب و هوای تدریجی خنک یا خشک، نسبت کائولینیت کاهش می یابد، در حالی که نسبت سایر مواد معدنی رس مانند ایلیت (در آب و هوای خنک تر) یا اسمکتیت (در آب و هوای خشک تر) افزایش می یابد.
چنین اختلافات مربوط به آب و هوا در محتوای مواد معدنی رس، اغلب برای استنباط تغییرات در آب و هوا در گذشته زمین شناسی، جایی که خاک های باستانی دفن و حفظ شده اند، استفاده می شود.
کاربرد کائولین:
کاربرد کائولین در صنعت بتن و ساختمان:
در فرم متاکائولین تغییر یافته آن، به عنوان پوزولان؛ وقتی به مخلوط بتن اضافه می شود، متاکائولین هیدراتاسیون سیمان پرتلند را تسریع می کند و در واکنش پوزولانی با پرتلندیت تشکیل شده در هیدراتاسیون مواد معدنی اصلی سیمان (به عنوان مثال آلیت) شرکت می کند.
خاک کائولن یا کائولینیت چیست؟
کائولینیت یک ماده معدنی است که عمدتا توسط فرآیند های تشکیل خاک، معمولاً تجزیه شیمیایی فلدسپات ها، همراه با شستشوی عناصری مانند کلسیم، سدیم و پتاسیم، تشکیل می شود تا محصول غنی از آلومینیوم شود.