ساختار فریک آهن:
سولفات آهن (3+) ترکیبی از آهن و سولفات است که در آن نسبت یون آهن (3+) به یون سولفات 3 به 2 است. این نقش به عنوان یک کاتالیزور، می باشد. فریک آهن یک سولفات فلز و یک ماده مولکولی آهن است، که شامل یک آهن (3+) می باشد.
سولفات آهن را به فارسی زاج زرد یا زاج شتردندان می نامند. شکل آن بلورهای سفید متمایل به خاکستری است و از رطوبت بالایی برخوردار است و برای نگهداری باید محیطی خشک و دمای بین 15 تا 25 درجه سانتیگراد در نظر گرفت.
یکی از ریزمغذی های ضروری در کشاورزی است. کشورهای آلمان، انگلیس، هند و چین از عمده ترین تولیدکنندگان جهانی این ماده می باشند. در ایران در استان های زنجان، اصفهان، قم، تهران و کرمان تولید می شود.
سولفات آهن را به فارسی زاج زرد یا زاج شتردندان می نامند. شکل آن بلورهای سفید متمایل به خاکستری است و از رطوبت بالایی برخوردار است و برای نگهداری باید محیطی خشک و دمای بین 15 تا 25 درجه سانتیگراد در نظر گرفت.
یکی از ریزمغذی های ضروری در کشاورزی است. کشورهای آلمان، انگلیس، هند و چین از عمده ترین تولیدکنندگان جهانی این ماده می باشند. در ایران در استان های زنجان، اصفهان، قم، تهران و کرمان تولید می شود.
سولفات آهن (III)، ترکیب شیمیایی با فرمول Fe2(SO4)3 است. سولفات آهن(III) را با نام هایی نظیر: سولفات فریک سه گانه، زاج زرد، زاج شتردندان، قلقطار یا زاج شناخته می شود. سولفات فریک به صورت جامد بلوری زرد یا پودری به رنگ سفید مایل به خاکستری ظاهر می شود.
معمولاً نمکی زرد رنگ است و در آب محلول می باشد. جزو دسته بندی انواع هیدرات ها نیز شناخته شده است. به طور کلی، سولفات فریک به عنوان محلول تولید شده از ضایعات آهن استفاده می شود.
از نظر کانی شناسی به مخلوط سولفات آهن و آلومینیوم، سولفات آهن 3 گفته می شود. این فرم بی آب بسیار نادر اتفاق می افتد و با آتش سوزی های زغال سنگ ارتباط دارد. در محلول های مناطق اکسیداسیون بسترهای سنگی سولفات آهن (III) نیز یک عامل مهم اکسیداتیو می باشد.
تولید سولفات آهن:
سولفات آهن (III) اغلب به عنوان محلول تولید می شود تا اینکه به عنوان جامد استخراج شود. در مقیاس وسیع با استفاده از اسید سولفوریک، محلول داغ سولفات آهن و یک ماده اکسید کننده تولید می شود. عوامل اکسید کننده معمول شامل کلر، اسید نیتریک و پراکسید هیدروژن هستند.
کاربرد سولفات آهن: