مشخصات فیزیکی گوگرد

مشخصات فیزیکی گوگرد:
گوگرد چندین مولکول چند اتمی تشکیل می دهد. مشهورترین آلوتروپ octasulphur، cyclo-S8 است. اکتاسولفوریک ماده جامد نرم که رنگش مایل به زرد روشن است و فاقد بو می باشد، اما نمونه های ناخالص آن، بوی مشابه کبریت دارند.

در دمای 115.21 درجه سانتی گراد (38/239 درجه فارنهایت) ذوب می شود، در 444/6 درجه سانتیگراد (3/832 درجه فارنهایت) می جوشد و به راحتی متعالی می شود. بر اثر ذوب، ساختار حلقه S8 با این تغییر فاز، که بر فعل و انفعالات بین مولکولی تأثیر می گذارد، تقریباً بدون تغییر است.

بین دمای ذوب و جوشش، octasulphur دوباره آلوتروپ خود را تغییر می دهد، و از β-octasulphur به γ-sulfur تبدیل می شود، که مجدداً با تراکم کمتری افزایش می یابد، اما به دلیل تشکیل پلیمرها ویسکوزیته افزایش می یابد. در دمای بالاتر، با ایجاد دپلیمریزاسیون، گرانروی کاهش می یابد.

گوگرد ذوب شده دارای رنگ قرمز تیره بالاتر از 200 درجه سانتیگراد (392 درجه فارنهایت) است. چگالی گوگرد بستگی به آلوتروپ حدود 2 گرم در سانتی متر مکعب دارد. همه آلوتروپ های پایدار عایق الکتریکی عالی هستند.

گوگرد چیست؟
گوگرد، دهمین عنصر رایج از نظر جرم در جهان و پنجمین عنصر رایج در زمین است. گوگرد در زمین اگرچه گاهی به صورت خالص و بومی یافت می شود، اما معمولاً به صورت مواد معدنی سولفید و سولفات ظاهر می شود. گوگرد که از نظر فرم بومی فراوان بوده، در دوران باستان شناخته می شد و از این جهت در هند باستان، یونان باستان، چین و مصر استفاده می شد.

گوگرد به معنی "سنگ سوزان" است. امروزه، تقریباً تمام گوگردهای بنیادی به عنوان محصول جانبی برای حذف آلاینده های حاوی گوگرد از گاز طبیعی و نفت تولید می شوند. بیشترین کاربرد تجاری این عنصر تولید اسید سولفوریک برای کودهای سولفاته و فسفاته و سایر فرآیندهای شیمیایی است.

گوگرد یک عنصر اساسی برای تمام زندگی است، اما تقریبا همیشه به شکل ترکیبات گوگرد ارگانیک یا سولفیدهای فلزی است. سه اسید آمینه (سیستئین، سیستین و متیونین) و دو ویتامین (بیوتین و تیامین) از ترکیبات گوگرد ارگانیک هستند.

بسیاری از کوفاکتورها حاوی گوگرد از جمله گلوتاتیون، تیوردوکسین و پروتئین های آهن و گوگرد هستند. دی سولفیدها، پیوندهای S-S، قدرت مکانیکی و غیرقابل حل شدن پروتئین کراتین را در پوست، مو و پرهای خارجی ایجاد می کنند. گوگرد یکی از عناصر شیمیایی اصلی است که برای عملکرد بیوشیمیایی مورد نیاز است و از عناصر مغذی درشت برای تمام موجودات زنده است.

تاریخچه گوگرد:
گوگرد توسط کیمیاگران به عنوان اصل قابل اشتعال در نظر گرفته شد. آنتوان لاووازیه آن را به عنوان عنصری در سال 1777 به رسمیت شناخت. از نظر تاریخی، سیسیل منبع اصلی گوگرد در انقلاب صنعتی بود. دریاچه هایی از گوگرد مذاب با قطر 200 متر در کف دریا، در ارتباط با آتشفشان های زیردریایی، در اعماق جایی که نقطه جوش آب بالاتر از نقطه ذوب است، گوگرد پیدا شده است.

انواع گوگرد:

• گوگرد صنعتی.
• گوگرد نفتی.
• گوگرد گازی.

گوگرد از کجا تهیه می شود؟
گوگرد ابتدایی را می توان در نزدیکی چشمه های آب گرم و مناطق آتشفشانی در بسیاری از نقاط جهان، به ویژه در امتداد حلقه آتش اقیانوس آرام، یافت. چنین ذخایر آتشفشانی در حال حاضر در اندونزی، شیلی و ژاپن استخراج می شود. این رسوبات چند بلوری هستند و بزرگ ترین تک کریستال مستند آن به ابعاد22 ×16×11 سانتی متر است.

گوگرد بومی توسط باکتری های بی هوازی که بر روی مواد معدنی سولفات مانند گچ در گنبدهای نمکی تأثیر می گذارند، سنتز می شود. ذخایر قابل توجهی در گنبدهای نمکی در امتداد ساحل خلیج مکزیک و در تبخیرها در شرق اروپا و غرب آسیا رخ می دهد. گوگرد بومی ممکن است فقط توسط فرآیندهای زمین شناسی تولید شود.

ترکیبات متداول گوگرد که به طور طبیعی وجود دارند، شامل مواد معدنی سولفید مانند پیریت (سولفید آهن)، سینابار (سولفید جیوه)، گالن (سولفید سرب)، اسفالریت (سولفید روی) و استبنیت (سولفید آنتیموان) است. و مواد معدنی سولفات مانند گچ (سولفات کلسیم)، آلونیت (سولفات آلومینیوم پتاسیم) و باریت (سولفات باریم). گوگرد عنصری به طور طبیعی در انتشارات آتشفشانی، از جمله انتشار از منافذ هیدروترمال، رخ می دهد.