فرایند تولید گوگرد:
گوگرد ممکن است به خودی خود پیدا شود و از نظر تاریخی معمولاً به این شکل به دست می آمد. پیریت همچنین منبع گوگرد بوده است.
در مناطق آتشفشانی سیسیل، در دوران باستان، آن را در سطح زمین پیدا می کردند و از "روند سیسیلی" استفاده می شد: ذخایر گوگرد را انباشته و در کوره های آجری ساخته شده در دامنه تپه های شیب دار، و فضای هوایی بین آن ها انباشته می کردند.
سپس مقداری گوگرد پودر شد، روی سنگ معدن انباشته پخش و مشتعل شد و باعث ذوب شدن گوگرد آزاد در تپه ها شد. سرانجام رسوبات ناشی از سطح زمین بازی کرد و معدن چیان رگه هایی را استخراج کردند که در نهایت چشم انداز سیسیلی را با مین های هزارتوی پر کرد. وقتی سنگ معدن در سطح قرار گرفت، در اجاق های ذوب کاهش یافته و استخراج می شود.
گوگرد عنصری تا اواخر قرن بیستم از گنبدهای نمکی (که در آن ها گاهی به شکل تقریباً خالص وجود دارد) استخراج می شد. گوگرد اکنون به عنوان محصول جانبی سایر فرآیندهای صنعتی مانند تصفیه روغن، تولید می شود.
تصور می شود که به عنوان یک ماده معدنی، گوگرد بومی زیر گنبدهای نمکی یک منبع معدنی فسیلی است که با عملکرد باکتری های بی هوازی بر روی رسوبات سولفات تولید می شود. عمدتا توسط فرآیند فراش از چنین معادن گنبد نمکی خارج شد.
در این روش، آب بیش از حد گرم شده به یک منبع طبیعی گوگرد پمپ می شود تا گوگرد ذوب شود و سپس هوای فشرده محصول 99.5٪ ذوب خالص را به سطح برگرداند. در طول قرن 20 این روش گوگرد اصلی تولید می کند که به تصفیه بیشتر نیاز ندارد. به دلیل تعداد محدود چنین رسوبات گوگردی و هزینه بالای کار آن ها، این فرآیند استخراج گوگرد از سال 2002 به هیچ وجه در هیچ کجای دنیا به کار گرفته نشده است.
امروزه گوگرد از نفت، گاز طبیعی و منابع فسیلی مربوطه تولید می شود، که عمدتا از آن ها به عنوان سولفید هیدروژن به دست می آید. ترکیبات آلی سولفور، ناخالصی های نامطلوب موجود در نفت، ممکن است با قرار دادن آن ها در معرض گوگردآبی، که باعث شکاف پیوندهای C-S می شود، به روز شوند.
R-S-R + 2 H2→2 RH + H2S
سولفید هیدروژن حاصل از این فرآیند و همچنین همانطور که در گاز طبیعی اتفاق می افتد، با فرآیند کلاوس به گوگرد اصلی تبدیل می شود. این فرآیند مستلزم اکسیداسیون برخی از سولفید هیدروژن به دی اکسید گوگرد و سپس تناسب این دو است:
3O2 + 2H2S →2SO2 + 2H2O
SO2 + 2H2S →3S + 2H2O