ساختار سدیم هیدرو سولفیت در صنایع

ساختار سدیم هیدرو سولفیت در صنایع:
سدیم هیدروسولفیت به دلیل هیدرولیز حاصل از رطوبت جوی معمولاً بوی H2S می دهد. در مقابل سولفید سدیم (Na2S)، که در حلال های آلی نامحلول است، NaHS به عنوان یک الکترولیت 1:1، محلول تر است.

متناوباً، به جای NaHS، H2S را می توان با یک آمین آلی واکنش داد تا نمک آمونیوم تولید کند. محلول های HS− به اکسیژن حساس هستند و عمدتا به پلی سولفید تبدیل می شوند، که با ظاهر زرد نشان داده می شود.

سدیم دی تیونیت یک ماده شیمیایی سفید کننده احیا کننده است. همچنین به عنوان سدیم هیدروسولفیت شناخته می شود. بلیچینگ کاهشی به ویژه نه تنها برای سفید کردن بلکه برای از بین بردن رنگ از کاغذ بازیابی شده رنگی و کاغذ بدون کربن نیز ضروری است.

تاریخچه سدیم هیدروسولفیت (دی تیونیت):
دیتیونیت برای اولین بار در سال 1906 توسط شرکت BASF در آلمان به صورت پودر تولید شد. در ابتدا، محصول با فرآیند گرد و غبار روی به دست می آمد. روی ابتدا در محلول آبی با دی اکسید سولفوره به دی تیونیت روی تبدیل می شود و سپس توسط هیدروکسید سدیم به دی تیونیت سدیم و اکسید روی تبدیل می شود.

سپس فرآیندی توسعه یافته صورت می گیرد که از آمالگام سدیم حاصل از الکترولیز سلول جیوه محلول کلرید سدیم استفاده می کند و این را مستقیماً با دی اکسید گوگرد به دی سدیم دی سدیم تبدیل می کند. این فرآیند ماده ای تولید می کند که عاری از فلزات سنگین است و بنابراین پایدار است.

الکترولیز کلر قلیایی در اروپا به دلیل محتوای جیوه فاضلاب از فرآیند آمالگام به فرآیند دیافراگم در حال تغییر است. سپس در فرآیند فرمت، فرمات سدیم با بی سولفیت به سدیم دی تیونیت تبدیل می شود. فرمت سدیم از مونوکسیدکربن و هیدروکسید سدیم تولید می شود.

ساختار و خواص سدیم هیدروسولفیت:
NaHS متبلور تحت دو مرحله انتقال قرار می گیرد. نقطه ذوب NaHS نسبتاً کم و معادل 350 درجه سانتی گراد است. علاوه بر فرم های بی آب ذکر شده، می توان آن را به عنوان دو فرم آبدار هیدرات و تری هیدارت مختلف به دست آورد.

این سه گونه همه بی رنگ هستند و رفتار آن ها یکسان است. این می تواند برای رسوب سایر هیدروسولفیدهای فلزی، با تصفیه محلول های آبی نمک آن ها با هیدروسولفید سدیم استفاده شود. این مشابه هیدروکسید سدیم است و یک پایه قوی است.