کاربرد سدیم هیدروسولفیت

کاربرد سدیم هیدروسولفیت:
هزاران تن NaHS سالانه تولید می شود. کاربردهای اصلی آن در تولید پارچه و کاغذ به عنوان ماده شیمیایی آرایشی گوگردی است که در فرآیند کرافت استفاده می شود، به عنوان عامل شناور سازی در استخراج مس که برای فعال سازی گونه های معدنی اکسید استفاده می شود و در صنعت چرم برای از بین بردن موهای پوستی است.

هیدروسولفیت سدیم در سفید سازی تفاله بازیافتی نیز بسیار موثر است، زیرا هیدروسولفیت سدیم یک عامل کاهنده قوی است و می تواند به طور موثر با رنگ های موجود در خمیر کاغذ واکنش نشان دهد.

همچنین، اکثر وسایل بازیافتی معمولاً حاوی برخی از خمیرهای مکانیکی هستند، که می توانند توسط هیدروسولفیت سدیم سفید شوند. شرایط سفید کننده خمیر بازیافت شده توسط هیدروسولفیت سدیم بسیار شبیه به خمیرهای مکانیکی است.

اگر وسایل منزل، مانند زباله های اداری مختلط، عمدتا حاوی خمیرهای شیمیایی باشد، می توان با انجام یک مرحله هیدروسولفیت (Y) در دمای بسیار بالاتر، 80-100 درجه سانتیگراد و در pH 7.0، به میزان روشنایی قابل توجهی دست یافت.

بسیاری از رنگ هایی که برای رنگ آمیزی کاغذ استفاده می شود، می تواند به طور موثر توسط مواد شیمیایی سفید کننده احیا شود.

سدیم دی تیونیت شناخته شده است که برای سلب رنگ موثر است و می تواند بسیاری از رنگ ها را از بین ببرد. بیشتر رنگ های اسیدی و مستقیم به طور دائمی توسط سدیم دی تیونیت رنگ زدایی می شوند، زیرا باعث از بین رفتن گروه های آزو می شود.

برخی از رنگ های اساسی به طور موقت رنگ زدایی می شوند. از دی تیونیت گاهی اوقات در ترکیب با یک ماده اکسید کننده استفاده می شود، زیرا بعضی از رنگ ها که با مواد شیمیایی اکسید کننده واکنش نشان نمی دهند، می توانند با برخی از عوامل احیا کننده واکنش نشان دهند.

پس از اتمام رنگ آمیزی، رنگ ها به شکل غیر قابل حل اولیه اکسید می شوند. مولکول رنگ دانه بزرگ در سیستم پلیمری الیاف به دام افتاده و به دلیل عدم حل شدن در آب و در سیستم پلیمر الیاف توسط نیروهای وان دروالسی جذب می شوند.

استحکام شستشوی عالی رنگ های گلدان به حلالیت آب و اندازه زیاد مولکول های آن ها نسبت داده می شود. میزان شستشوی رنگ های قابلمه در حدود چهار تا پنج است. درجه مقاومت نور در رنگ های قابلمه حدود هفت است.

حداکثر درجه استحکام نور در منسوجات رنگی با رنگ های قابلمه، به آرایش الکترون پایدار در کروموفورهای مولکول های رنگ دانه نسبت داده می شود. بنابراین، رنگ هایی که دارای یک سیستم حلقه چند هسته ای در گروه NH هستند، به سرعت روشن می شوند. با این حال، در سایه های ترکیبی خاص به دلیل محو شدن کاتالیزوری، یکی از اجزای سازنده در معرض نور به سرعت محو می شود.

مواد سلولزی رنگ آمیزی شده با تسهیلات در مقایسه با مواد رنگ نشده به راحتی در معرض تجزیه قرار می گیرند. کاهش رنگ vat موجود در مواد و به دنبال آن اکسیداسیون توسط اکسیژن اتمسفر باعث تولید پراکسیدهای خاصی می شود، که فیبر را اکسید می کند. این مورد به ویژه در مورد رنگ هایی که قادر به جذب نور با طول موج کوتاه هستند یافت می شود.

سدیم دی تیونیت در معرض هوا به سرعت تجزیه می شود. وقتی در معرض آب قرار می گیرد، فرم جامد باعث آزاد شدن گازهای گوگردی می شود، که برای تجهیزات و ساختمان ها خورنده هستند. محلول آبی معمولاً در مخازن بسته با پد نیتروژن ذخیره می شود. سدیم دی تیونیت به طور کلی به صورت پودر خشک عرضه می شود. این محصولات تجاری ممکن است حاوی تثبیت کننده ها، بافرها (فسفات ها، کربنات ها) و کلات ها باشند.

کاربرد هیدرو سولفیت سدیم در رنگرزی پنبه با رنگ های قابلمه و گوگرد:
رنگ های گوگرد و گاو حلال در آب نیست. آن ها با استفاده از سولفید سدیم یا هیدروسولفیت سدیم برای تولید فرم "leuco" محلول در آب از نظر شیمیایی کاهش می یابند. پس از حل شدن، رنگ ها به روشی شبیه رنگ آمیزی با رنگ های آنیونی به پنبه زده می شوند. بلافاصله پس از استفاده، پارچه اکسید می شود تا رنگ به حالت نامحلول برگردد.

بنابراین، مولکول های رنگ از نظر جسمی در فیبر محبوس می شوند. در پایان رنگرزی، شستشو برای از بین بردن رنگ رفع نشده انجام می شود. در چنین روش های رنگرزی، مراحل کاهش و اکسیداسیون به دلیل تأثیر آن ها بر پساب رنگرزی، مسائل پایداری را ایجاد می کند.