پودر نیکل را می توان به چند روش مختلف تولید کرد و فرآیند انتخاب شده به اندازه ذرات و مورفولوژی مورد نیاز بستگی دارد. یکی از رایج ترین روش های تهیه پودر نیکل، فرآیند نیکل کربونیل است. این فرآیند که به فرآیند Mond نیز معروف است، برای تولید پودرهایی با مورفولوژی و تحمل کنترل شده استفاده می شود. از فرایند کربونیل نیکل برای تصفیه نیکل ناخالص نیز استفاده می شود.
نیکل جامد با مونوکسید کربن واکنش داده و گاز کربونیل نیکل را تشکیل می دهد. مخلوط گازی بیشتر گرم می شود و در نتیجه تجزیه کمپلکس فلز-کربونیل برای تولید فلز نیکل خالص و گاز مونوکسید کربن ایجاد می شود. پودرهای خوب و با خلوص بالاتر نیکل را می توان با تجزیه شوک حرارتی تولید کرد.
روش دیگر برای تولید پودرهای نیکل استفاده از الکترولیز یا الکترووینینگ است. این فرآیند شامل عبور جریان الکتریکی از الکترولیت حاوی فلز نیکل محلول و ایجاد پودر نیکل روی کاتد است. پودرهایی که از این طریق تشکیل می شوند به عنوان پودرهای فلزی الکترولیتی شناخته می شوند و اغلب بسیار دندریتیک با مورفولوژی پیچیده هستند و از این رو بسیار رسانا می باشند. اندازه ذرات و مورفولوژی را می توان با تغییر در برخی از پارامترهای عملیاتی و استفاده از مواد افزودنی کنترل شده بر رسوب پودر بر روی کاتد کنترل کرد.
شمش نیکل برای ساخت تجهیزات و سلاح ها مورد استفاده قرار می گیرد. شمش های نیکل با بالاترین تراکم و خلوص های مختلف در دسترس هستند. این شمش ها با استفاده از تبلور، حالت جامد و سایر فرآیندها تولید می شوند و برای کاربردهای تجاری و تحقیقاتی سفارشی سازی می شوند.
آلیاژهای پایه نیکل بسیاری زیادی در صنایع بر پایه شمش نیکل ساخته می شود که شامل سوپرآلیاژ پایه نیکل، آلیاژ مقاوم در برابر خوردگی پایه نیکل، آلیاژ مقاوم در برابر سایش پایه نیکل، آلیاژ دقیق بر پایه نیکل، آلیاژ حافظه شکل پایه نیکل و آلیاژ ذخیره کننده هیدروژن هستند. این آلیاژها در صنایع هوافضا، خودرو، الکترونیک، کشتی سازی و بسیاری دیگر مورد استفاده قرار می گیرند. از پودر نیکل برای آلیاژهای متالورژی بسیار زیاد استفاده می شود.