تفاوت سدیم لوریل سولفات و سدیم لورت سولفات

این دو ترکیب معمولا در محصولات زیبایی یافت می شوند و به دلیل تفاوت جزئی در املا به راحتی اشتباه گرفته می شوند، اما تفاوت قابل توجهی بین این دو ماده وجود دارد. آنها به طور مشابه عمل می کنند به این معنا که هر دو ماده باعث ایجاد ایجاد کف در محصولات می شوند.

SLS به ندرت به محصولات کودک اضافه می شود. در عوض، صابون ها و شامپوهای بچه اغلب از یک پاک کننده نزدیک اما ملایم تر به نام سدیم لورت سولفات (SLES) استفاده می کنند. نام این دو ماده شیمیایی بسیار شبیه است بنابراین به راحتی می توان آنها را با هم اشتباه گرفت.

یکی از تفاوت ها این است که سدیم لوریل سولفات معمولا بیشتر از سدیم لورت سولفات به پروتئین های سطح پوست می چسبد. بنابراین SLS پتانسیل تحریک کننده بیشتری دارد و هنگام استفاده از آن احتمالا حساسیت تماسی بالاتری وجود دارد.

هر دو ترکیب SLS و SLES معمولا به دلیل خاصیت کف کنندگی در شامپوها استفاده می شوند که به تولید کف قوی کمک می کنند و کثیفی و چربی را از پوست سر پاک می کنند. فرمول هایی که حاوی SLS هستند می توانند پوست سر و چشم های حساس را تحریک کنند. فرمول هایی که حاوی SLES هستند می توانند آلوده شوند، مگر اینکه شرکت ادعا کند که این ماده شیمیایی را خالص کرده است و از عاری بودن آن از 1، 4-دی اکسان اطمینان حاصل کند.

SLS می تواند کاملا تحریک کننده باشد. با این حال، همان فرآیندی که SLES را به یک ماده تحریک کننده کمتر از SLS تبدیل می کند، آن را در معرض یک ماده سرطان زای شناخته شده، 1، 4-دیوکسان قرار می دهد. SLES باید از طریق یک فرآیند خلاء پاکسازی شود تا از عاری بودن از 1، 4-دیوکسان اطمینان حاصل شود. با این حال، هیچ راهی برای دانستن اینکه آیا این ماده خالص شده است یا خیر وجود ندارد. در بیشتر موارد، محصولات حاوی SLES حاوی 1، 4-دیوکسان نیز هستند.

از سوی دیگر SLS در معرض خطر آلودگی و حاوی 1، 4-دیوکسان نیست. با این حال خطر تحریک پوست شما را دارد. شما واقعا نمی توانید با انتخاب SLES از خطر تحریک پوست فرار کنید. اگرچه SLES کمتر تحریک کننده است، اما می تواند به مرور زمان منجر به افزایش حساسیت شود. مثلا اگر سال ها از خمیر دندان یا شامپو استفاده کنید ممکن است ناگهان واکنش ضعیفی مانند قرمزی، خارش ایجاد کرده یا دچار واکنش آلرژیک شوید.