کاربرد نرم کن کاتیونیک خمیری

کاربرد نرم کن کاتیونیک خمیری:
این ماده، یک نرم کننده غیر یونی برای پارچه های نخی و مخلوط آن ها است. به دلیل خاصیت غیر زرد شدن، مخصوصاً برای اتمام کالاهای سفید استفاده می شود.

علاوه بر نرمی، دسته ای حجیم تر می دهد و همچنین در اتمام پارچه های جوراب بافی سفید استفاده می شود. این ماده همچنین دارای خواص ضد استاتیکی خوبی است و بنابراین می تواند برای اتمام پارچه های مصنوعی و ترکیبات آن ها مورد استفاده قرار گیرد.

نرمکن کاتیونیک خمیری، خاصیت روانکاری خوبی دارد و بنابراین می تواند در فرمولاسیون های نهایی رزین برای بهبود مقاومت در برابر کشش و پارگی استفاده شود. همچنین می تواند برای اتمام نخ دوخت به منظور ایجاد بخیه خوب استفاده شود.

نرم کن کاتیونیک خمیری مناسب روش رمق کشی جهت نرم کردن پارچه جین و کتان در پروسه های سنگ شویی و همچنین نرم کن مناسب جهت تولید الیاف پلی استر استفاده می گردد.

خاصیت کلی نرم کن کاتیونیک:
نرم کننده های چرخه شستشو معمولاً حاوی سورفاکتانت های کاتیونی از نوع آمونیوم کواترنر به عنوان ماده اصلی فعال هستند. سورفاکتانت های کاتیونی به خوبی به الیاف طبیعی مانند پشم و پنبه می چسبند، اما کمتر به الیاف مصنوعی چسبیده می شوند.

نرم کننده های کاتیونی با مواد سورفکتانت آنیونی در مواد شوینده سازگار نیستند، زیرا با آن ها ترکیب می شوند و رسوبی جامد ایجاد می کنند. این فرآیند مستلزم آن است که نرم کننده در چرخه شستشو اضافه شود. نرم کننده پارچه باعث کاهش جذب پارچه می شود، که بر عملکرد حوله ها و پارچه های میکروفیبر تأثیر منفی می گذارد.

چرا نرمکن کاتیونیک خمیری به صورت امولسیون وجود دارد؟
نرم کن های کاتیونیک به علت اینکه حلالیت کمی در آب دارند، معمولا به صورت امولسیون روغن در آب خریداری می شوند و به دلیل اینکه نرم کن کاتیونیک خمیری روغن را جذب می کند، باعث زرد شدن کالا در دماهای بسیار زیاد می شود، که همین امر باعث نامطلوب شدن ثبات نوری در رنگ های مستقیم و رادیواکتیو می شود.

بنابراین از این ماده در هر سیستمی استفاده نمی گردد. و به علت سمی بودن آن برای جلوگیری از خطرات و آسیب های زیست محیطی، باید فاضلاب ناشی از این مواد را تصفیه کرد. زیرا علاوه بر خسارت زیست محیطی، همچنین باعث مسمومیت ماهی ها و قابلیت ضعیف زیست تخریبی نیز می شود.

اگر در کنار نرمکن کاتیونیک خمیری از ترکیبات آنیونی استفاده شود، باعث جذب شدن پساب ها با ته نشین شدن و جذب سطحی مواد شیمیایی پر خطر زیست محیطی می گردد.