انواع نرم کن های پارچه

انواع نرم کن های پارچه:

• نرم کن غیر یونی پارچه.
• نرم کن آنیونی پارچه.

نرم کن غیر یونی پارچه:
نرم کن های غیر یونی پارچه، به طور کلی اترها و استرهای پلی گلیکول، محصولات اتوکسیله، پارافین ها و چربی ها هستند. این عوامل نرم کننده به طور کلی کارآیی کمتری نسبت به آنیونی و کاتیونی دارند اما در برابر اثرات آب های سخت، اسید یا محیط پایه، مقاومت می کنند و همچنین در حضور کاتیون ها و آنیون ها پایدار هستند.

از آنجا که هیچ شارژ یا باری ندارند، عمدتا با استفاده از اجبار مانند روش های پر کردن اعمال می شوند. از جمله مزایای آن ها می توان به دسته بزرگ تر و نرم تر را انجام می دهد. سایه رنگ ها را تغییر نمی دهد و با OBA و رزین ها سازگار است.

نرم کن های آنیونی پارچه:
نرم کن های آنیونی پارچه، با تراکم اسیدهای چرب تولید می شوند. آن ها ویژگی های خوبی به عنوان مواد نرم کننده و روان کننده دارند و به پارچه دست پر می دهند. در محیط آب سخت و اسیدی ناپایدار هستند. عوامل اتمام آنیونی دارای گروه آب دوست صاف هستند.

سلولز با خیس شدن بار منفی به دست می آورد، و گروه آبگریز با بار مثبت را به خود جلب می کند و گروه آب دوست از سطح فیبر دور می شوند. از جمله مزایای آن ها خواص دوباره پر کردن، ثبات خوب در برابر گرما و زردی کم تر است. این ترکیبات برای روانکاری کاموا مناسب هستند.

نرم کننده های آنیونی در دمای نرمال پردازش پارچه با حرارت پایدار هستند و با سایر اجزای حمام های رنگی و سفید کننده سازگار هستند. آن ها می توانند به راحتی شسته شوند و اثرات ضد الکتریسیته ای قوی و خواص خوب غوطه وری خوبی ایجاد کنند، زیرا گروه های آنیونی آن ها به سمت بیرون جهت دارند و توسط یک لایه هیدراتاسیون ضخیم احاطه شده اند.

آن ها اغلب برای کاربردهای خاص مانند منسوجات پزشکی یا ترکیب با مواد روشن کننده فلورسنت آنیونی استفاده می شوند.