مشکلات تولید فتالوسیانین ها

برای تولید این پیگمنت طور گسترده از روشی استفاده می شود که در آن یک انیدرید فتالیک و/یا مشتقات آن، یک ترکیب مس و اوره در یک حلال بی اثر در حضور یک کاتالیزور گرم می شوند. این روش به روش اوره یا روش وایلر معروف است.

روش اوره در حال حاضر به طور گسترده در صنعت استفاده می شود. با این حال، در جریان واکنش، هیچ یک از مخلوط مواد خام، به حالت کاملا حل شده نمی رسد. یعنی واکنش از ابتدا تا انتها در حالت ناهمگن پیش می رود.

علاوه بر این، در مرحله ای که در آن واسطه واکنش تشکیل می شود، ویسکوزیته سیستم واکنش افزایش می یابد تا باعث اختلاط ناکافی، عدم یکنواختی در انتقال حرارت و چسبندگی مخلوط واکنش به دیواره راکتور شود. در نتیجه نه تنها عملکرد واکنش با مشکل مواجه می شود بلکه خلوص و بازده محصول نیز کاهش می یابد.

برای غلبه بر مشکلات فوق، روش هایی پیشنهاد شده است که به عنوان مثال از حلالی با قدرت انحلال بالا برای بهبود همزدن سیستم واکنش استفاده می شود و یا از حلالی به مقدار حدود 2 برابر استفاده می شود.

مقداری اسید فتالیک می تواند تأثیر خوبی بر عملکرد واکنش داشته باشد. با این حال، مشکل روش قبلی این است که برای ایجاد یک اثر خوب کافی نیست و محدودیت هایی برای انتخاب حلالی وجود دارد که به راحتی قابل کنترل است. در روش اخیر، سیستم واکنش افزایش ویسکوزیته را نشان می دهد زیرا مقدار حلال کم است و بنابراین نقصی وجود دارد که لازم است قدرت همزن و قدرت دستگاه همزن افزایش یابد.

ویسکوزیته را می توان با افزودن یک سورفاکتانت آنیونی به سیستم واکنش کاهش داد و بنابراین می توان مقدار یک حلال را کاهش داد. این روش بدون شک می تواند تأثیر زیادی در بهبود سیستم واکنش داشته باشد. با این حال، مشکل دیگری وجود دارد این است که یک سورفکتانت آنیونی موجود در یک رنگدانه، کشش سطحی بین جوهر چاپ افست و آب را کاهش می دهد و باعث ایجاد مشکلاتی مانند پوسته شدن صفحه چاپ و غیره می شود.

حذف کامل آن بسیار دشوار است. سورفاکتانت آنیونی در مراحل بعدی تصفیه و تشکیل رنگدانه به سیستم واکنش اضافه شد. اگرچه واضح است که روش فوق از نظر مرحله واکنش سودمند است، ولی نمی تواند همه مشکلات را حل کند. بنابراین بهتر است که فرآیندی برای تولید یک فتالوسیانین مس بسیار خالص با بازده بدون آسیب رساندن به کارایی پیگمنت و عملکرد اقتصادی ایجاد شود.