کاربردهای هولمیوم اکسید

یک فرآیند استخراج اکسید هولمیوم، به صورت ساده است: مخلوط های معدنی خرد شده و آسیاب می شوند. مونازیت، به دلیل خواص مغناطیسی خود، می تواند با جداسازی الکترومغناطیسی مکرر از هم جدا شود.پس از جداسازی، با اسید سولفوریک غلیظ داغ تصفیه می شود تا سولفات های محلول در آب از چندین عنصر کمیاب خاکی تولید شود. فیلترهای اسیدی تا حدی با هیدروکسید سدیم تا pH 3-4 خنثی می شوند.

توریم به صورت هیدروکسید از محلول رسوب کرده و خارج می شود. پس از آن، محلول با اگزالات آمونیوم تصفیه می شود تا مواد نادر را به اگزالات محلول آنها تبدیل کند. اگزالات ها با عمل جوشکاری به اکسیدها تبدیل می شوند. اکسیدها در اسید نیتریک حل می شوند که یکی از اجزای اصلی، سریم را که اکسید آن در HNO3 نامحلول است، حذف می کند.

کارآمدترین روش جداسازی اکسید هولمیوم از ترکیب های کمیاب تبادل یونی است. در این فرآیند، یون های مواد کمیاب از طریق مبادله یون های هیدروژن، آمونیوم یا کاپریک موجود در رزین، بر روی رزین و با تبادل یونی مناسب جذب می شوند. یون های خاکی کمیاب سپس توسط ماده کمپلکس کننده مناسبی مانند سیترات آمونیوم یا نیتریلوتریات استات به طور انتخابی شسته می شوند.

محلول اکسید هولمیوم 4٪ در اسید پرکلریک 10٪، به عنوان یک استاندارد کالیبراسیون نوری به طور دائم در یک کویت کوارتز ذوب شده است.اکسید هولمیوم، یکی از مواد رنگی است که برای زیرکونیا و شیشه استفاده می شود و باعث ایجاد رنگ زرد یا قرمز می شود. شیشه های حاوی محلول های اکسید هولمیوم و اکسید هولمیوم (معمولاً در اسید پرکلریک) دارای قله جذب نوری شدید در محدوده طیفی 200-900 نانومتر هستند.

بنابراین از آنها به عنوان استاندارد کالیبراسیون برای اسپکتروفتومترهای نوری استفاده می شود و به صورت تجاری در دسترس هستند. از اکسید هولمیوم به عنوان یک کاتالیزور ویژه و یک ماده لیزر استفاده می شود.لیزر هولمیوم در طول موج حدود 2.08 میکرومتر، چه در حالت پالس و چه در حالت پیوسته، کار می کند. این لیزر از نظر چشم ایمن نیست و معمولا برای اندازه گیری سرعت باد و نظارت بر جو استفاده می شود.

اکسید هولمیوم (III) در مقایسه با بسیاری از ترکیبات دیگر خطرناک نیست، اگرچه قرار گرفتن در معرض مکرر آن، باعث ایجاد گرانولوم و هموگلوبینمی می شود.سمیت دهانی، پوستی و استنشاقی کمی دارد و تحریک کننده نیست. دوز حاد کشنده خوراکی حاد (LD50) بیش از 1 گرم در هر کیلوگرم وزن بدن است.