گالیوم نیترات و کاربرد آن

گالیوم نیترات (نام تجاری Ganite)، یک نمک نیترات هیدراته از گروه IIIa عنصر گالیوم است که به صورت بلورهای سفید وجود دارد. این ترکیب شیمیایی، دارویی است که برای درمان هیپرکلسمی علامتی ثانویه بعد از سرطان استفاده می شود.استفاده از آن برای جلوگیری از تجزیه استخوان، از طریق مهار فعالیت استئوکلاست و در نتیجه کاهش مقدار کلسیم آزاد در خون انجام می شود. نیترات گالیم همچنین برای سنتز سایر ترکیبات گالیوم استفاده می شود.

گالیم (Ga) در سال 1875 توسط P.É. Lecoq de Boisbaudran کشف شد و در بیشتر ترکیبات حاوی آن، گالیم با تعداد اکسیداسیون +3 یافت می شود. گالیم هنگام تشکیل یک کمپلکس کئوردیناسیونی، از نظر شیمیایی رفتاری مشابه آهن +3 دارد و این بدان معنی است که گالیم (III) و آهن (III) از نظر عدد کئوردیناسیونی، بار الکتریکی، قطر یون و پیکربندی الکترون مشابه هستند.

تزریق نیترات گالیم یک محلول استریل، بی رنگ، بدون بو است که هر میلی لیتر گانیت (تزریق نیترات گالیم) حاوی نیترات گالیم 25 میلی گرم (به صورت بی آب) و دی هیدرات سدیم سیترات سدیم 28.75 میلی گرم است. این محلول می تواند حاوی هیدروکسید سدیم یا اسید کلریدریک برای تنظیم pH به میزان 6.0-7.0 باشد.

استفاده از دوزهای بالاتر نیترات گالیم نسبت به مقدار توصیه شده، می تواند باعث حالت تهوع، استفراغ و افزایش خطر بیماری مزمن کلیه شود. در صورت مصرف بیش از حد کلسیم، سرم باید کنترل شود، بیماران باید به مدت 2 روز هیدراتاسیون شدید دریافت کنند و تجویز داروی دیگر قطع شود.

مکانیزم عمل گالیوم نیترات: عملکرد گالیوم در نیترات گالیم بر متابولیسم استخوان، هیپرکلسمی مرتبط با سرطان را کاهش می دهد. با جذب گالیم بر روی سطوح بلورهای هیدروکسی آپاتیت، از فعالیت استئوکلاستیک جلوگیری کرده و بنابراین باعث کاهش تشکیل بلور هیدروکسی آپاتیت می شود. همچنین، افزایش غلظت گالیوم در استخوان، منجر به افزایش سنتز کلاژن و همچنین تشکیل بافت استخوانی در داخل سلول می شود.

گزارش شده است که تزریق طولانی مدت در برابر افزایش قند خون مرتبط با سرطان موثر است. مطالعات مقدماتی در مورد سرطان مثانه، کارسینومای ادراری و لنفوم نیز امیدوار کننده است. یک برنامه جالب دیگر برای تزریق زیر جلدی با دوزهای کم نیترات گالیوم، به ویژه برای درمان متاستازهای استخوانی پیشنهاد شده است، اما نتایج قطعی هنوز منتشر نشده است.

گالیم نیترات می تواند با عوامل احیا کننده واکنش داده و گرما و محصولی را تولید کند که ممکن است گازی باشد. این محصولات ممکن است خود قادر به واکنش های بیشتر (مانند احتراق در هوا) باشند.کاهش شیمیایی مواد در این گروه می تواند سریع باشد، اما اغلب برای شروع، گرما، کاتالیزور و افزودن یک حلال نیاز است، در غیر اینصورت، مخلوط های انفجاری نیترات گالیم با عوامل احیا کننده، اغلب به مدت طولانی بدون تغییر باقی می مانند.

برخی از عوامل اکسیدکننده غیرآلی مانند گالیم نیترات نمک فلزات محلول در آب هستند. انحلال رقیق می شود اما قدرت اکسیداسیون این مواد را خنثی نمی کند. به طور کلی، عوامل اکسیدکننده غیرآلی می توانند به شدت با فلزات فعال، سیانیدها، استرها و تیوسیانات ها واکنش نشان دهند.