پیکولینیک اسید چیست؟

پیکولینیک اسید یک ترکیب آلی و از دسته اکتیواسیون های کربن-هیدروژن می باشد. این ماده، مشتق پیریدین با جایگزینی اسید کربوکسیلیک است.دی پیکولینیک اسید یک ایزومر از اسید نیکوتین است که زنجیره جانبی کربوکسیل را در 3 موقعیت دارد. این ماده به شکل پودر کریستالی سفید رنگ موجود است که در آب به میزان اندکی محلول است.

در شیمی کئوردیناسیونی، اسید پیکولینیک یک عامل کلات حاوی عناصری مانند کروم، روی، منگنز، مس، آهن و مولیبدن در بدن انسان است.پس از کشف نقش این ماده در جذب، مکمل های رژیمی دی پیکولینات روی محبوبیت پیدا کردند زیرا نشان داده شد که این یک روش مؤثر برای معرفی روی به بدن است.

پیکولینیک اسید، در شیمی آلی مصنوعی، به عنوان یک بستر در واکنش میتسونوبو و واکنش هامیک مورد استفاده قرار گرفته است. مقادیر زیادی این ماده کشنده است اما مقادیر اندک آن باعث افزایش تبدیل تریپتوفان-نیکوتینید در موش ها می شود.

پیکولینیک اسید یک کاتابولیت از اسید آمینه تریپتوفان در مسیر کینورنین است. عملکرد آن نامشخص است، اما در انواع مختلف محافظت کننده عصبی، سیستم ایمنی و ضد تکثیر نقش داشته است.علاوه بر این، پیشنهاد می شود در جذب یون های روی (II) و سایر یون های دو ظرفیتی یا سه ظرفیتی از طریق روده کوچک کمک کنند.

سنتز اسید پیکولینیک به عنوان محصولی از مسیر کینورنین (KP) نشان می دهد که، مانند سایر متابولیت های KP، این ماده می تواند در پاتوژنز اختلالات التهابی درون CNS و احتمالاً سایر ارگان ها نقش داشته باشد.

در این مقاله به بررسی تعداد محدودی از موارد مصرف این ماده پرداخته شده است که به اقدامات فیزیولوژیکی پیکولینیک اسید در CNS و سنتز مرتبط با آن از طریق مسیر kynurenine در سلامت و بیماری می پردازد.