تولید اسید چرب سویا

تولید اسید چرب سویا:
این اسیدهای چرب از طریق تقسیم و تقطیر متعاقب آن با روغن سویا به دست می آیند. این محصول دارای نقطه ذوب حدود 25 درجه سانتیگراد است.

روغن جامد معمولاً مایع مایل به زرد است و با توجه به دما، به صورت مایع ویسکوز زرد رنگ وجود دارد. اسید چرب سویا، از روغن خام سویا با درجه خلوص 99.5% تولید می شود.

سنتز اسیدهای چرب:
سنتز اسیدهای چرب ایجاد اسیدهای چرب از استیل-CoA و NADPH از طریق عملکرد آنزیم هایی به نام سنتازهای اسید چرب است. این روند در سیتوپلاسم سلول انجام می شود. بیشتر استیل CoA که به اسیدهای چرب تبدیل می شود از کربوهیدرات ها از طریق مسیر گلیکولیتیک حاصل می شود.

اسیدهای چرب از چه چیزی حاصل می شوند؟
اسیدهای چرب، مولکول هایی با زنجیره های بلندی از اسید لیپید-کربوکسیلیک هستند که در چربی ها و روغن ها و غشای سلول به عنوان جز فسفولیپیدها و گلیکولیپیدها یافت می شوند. (اسید کربوکسیلیک یک اسید آلی است که شامل گروه عملکردی -COOH است.) اسیدهای چرب از چربی ها و روغن های حیوانی و گیاهی حاصل می شوند.

پرورش دهندگان سویا پیشرفت چشم گیری در بهبود عملکرد کلی دانه سویا داشته اند که به معنی پروتئین و روغن بیشتر در هر هکتار است.

با وجود این، در انتخاب ژنوتیپ های با بازده بالا، با تغییرات عمده ای در شار کربن برای بهبود محتوای کل روغن یا پروتئین، حداقل پیشرفت صورت گرفته است. از طرف دیگر، استفاده از ابزارهای زیست شناسی مولکولی و بیوتکنولوژی دریچه ای برای پیشرفت کیفیت استفاده نهایی از روغن برای غذا، خوراک و کاربردهای صنعتی باز کرده است.

این ها با تغییر جهت سنتز بیوسنتز اسیدهای چرب برای تغییر مقادیر نسبی اسیدهای چرب که به طور طبیعی در دانه های سویا یافت می شوند یا تولید اسیدهای چرب جدید به دست آمده اند.

اجزای تشکیل دهنده روغن سویا:
روغن سویا از پنج اسید چرب تشکیل شده است:

• اسید پالمیتیک (16: 0) معادل 10%.
• اسید استئاریک (18: 0) معادل 4%.
• اسید اولئیک (18: 1) معادل 18%.
• اسید لینولئیک (18: 2) معادل 55%.
• اسید لینولنیک (18: 3) معادل 13%.

اکسیداتیو اسید چرب سویا یا مکانیزم اسید چرب سویا:
اسید چرب منجر به پایداری اکسیداتیو کم می شود، که استفاده از روغن سویا را در محصولات غذایی و کاربردهای صنعتی محدود می کند. به عنوان مثال تجزیه اکسیداتیو روغن سویا، منجر به ایجاد طعم و مزه در محصولات غذایی و تجمع مواد چسبناک در بیودیزل مشتق شده از سویا می شود که فیلترهای روغن را مسدود می کند.

ناپایداری اکسیداتیو روغن سویا از درصد نسبتاً بالای اسیدهای چرب اشباع نشده چند لایه اسید لینولئیک و اسید لینولنیک ناشی می شود. از لحاظ تاریخی، این مشکل برای برنامه های غذایی و خوراکی از طریق هیدروژناسیون نسبی رفع شده است. این به طور معمول باعث کاهش اسیدهای چرب اشباع نشده زیر 18 درصد از کل اسیدهای چرب، با اسید لینولنیک به طور کلی زیر 2 درصد و افزایش همزمان اسیدهای اولئیک و استئاریک می شود.

جنبه منفی با هیدروژناسیون جزئی این است که غلبه اسیدهای چرب ترانس را که با بیماری های قلبی عروقی مرتبط هستند، تولید می کند. علاوه بر این، یک روغن سویا تا حدی هیدروژنه دارای خواص جریان ضعیف جریان سرما، کاهش چربی و افزایش گرانروی است.

بنابراین ارزش آن را به عنوان بیودیزل محدود می کند. از استراتژی های ژنتیکی که سنتز اسیدهای چرب اشباع نشده را کاهش می دهد می توان برای بهبود ثبات اکسیداتیو روغن سویا، بدون تولید اسیدهای چرب ترانس، ضمن حفظ عملکرد برای استفاده نهایی در غذا، خوراک و برنامه های صنعتی استفاده کرد.

برای این منظور، پروفیل های اسید چرب اولیه که برای دانه های سویا هدف قرار می گیرند، روغن اسید لینولنیک کم، روغن اسید اولئیک بالا و اسید استئاریک بالا همراه با روغن اسید اولئیک بالا هستند.