انواع اسید بر اساس قدرت:
اسیدها براساس پروتون ها به دو دسته اسید قوی و اسید ضعیف تقسیم بندی می شوند. قدرت یک اسید با ثابت تفکیک اسیدی آن بررسی می گردد.
اسید قوی:
به اسیدی که وقتی در حلال حل شود، پروتون های خود را به طور کامل به حلال بدهد و در واقع به طور کامل تفکیک شود، اسید قوی می گویند. یعنی در واکنش تعادلی، اسید قوی تعادل را به سمت راست پیش ببرد. این اسیدها دارای ka بزرگ یا ثابت تفکیک اسید بالایی هستند. منظور از تعادل اسید و باز تنظیم غلظت یون هیدروژن می باشد.
اسیدهای قوی به طور کامل در آب یونش پیدا می کنند و یون هیدرونیوم (H3O+) تولید می کنند. مانند: هیدروبرمیک اسید، هیدروکلریک اسید، هیدرویدیک اسید، نیتریک اسید، سولفوریک اسید، پرکلریک اسید، اسید کلریک و غیره….
اسید ضعیف:
به اسیدی که وقتی در حلال حل گردد، پروتون های خود را به طور کامل به حلال ندهد و به طور کامل تفکیک نشود، اسید ضعیف می گویند که این اسید به طور جزئی واکنش می دهد.
در واقع همه اسیدهای آلی، اسید ضعیف هستند. ثابت تفکیک این اسیدها کمتر و ka کوچک تری دارند. اسیدهای ضعیف معدنی مانند:
بوریک اسید، کربونیک اسید، هیدروفلوریک اسید، فسفریک اسید، هیدروسولفوریک اسید، فسفرو اسید، هیدروسیانیک اسید، هیپوفسفورواسید و غیره… و اسیدهای ضعیف آلی مانند: استیک اسید، بنزوئیک اسید، بوتیریک اسید، سیتریک اسید، فرمیک اسید، لاکتیک اسید، مالئیک اسید، اگزالیک اسید، پروپانوئیک اسید، پیروویک اسید، والریک اسید و غیره….
از نظر علمی تعاریف متعددی برای اسیدها وجود دارد: