خصوصیات فیزیکی اسید کلریدریک:
خصوصیات فیزیکی اسید کلریدریک، مانند نقاط جوش و ذوب، تراکم و pH، به غلظت یا مولاریته HCl در محلول آبی بستگی دارد. آن ها در آب با غلظت بسیار کم و نزدیک به 0٪ تا مقادیر بیش از 40٪ وجود دارند.

شیمی3

برخلاف کلرید سدیم، کنترل اسید کلریدریک آسان نیست و رعایت نکات ایمنی لازم است! این اسید بویی تند و تحریک کننده دارد و بسیار خورنده است، به این معنی که به بیشتر چیزهایی که لمس می کند آسیب می رساند.

مایعات واکنشی را می توان در ظروف پلاستیکی، مانند ظرف هایی که از جنس PVC (پلی وینیل کلرید) به خوبی ذخیره سازی کرد، بدون اینکه ظرف آن خراب شود. ظروف فلزی برای این اسید وجود ندارد.

از بین شش اسید معدنی قوی رایج در شیمی، اسید کلریدریک اسید مونوپروتیک است، که حداقل احتمال دارد، تحت تداخل در واکنش کاهش اکسیداسیون باشد. این یکی از کم خطرترین اسیدهای قوی برای کنترل است.

علی رغم اسیدیته بودن، از یون کلرید غیر واکنشی و غیر سمی تشکیل شده است. محلول های اسید کلریدریک با قدرت متوسط در هنگام ذخیره سازی کاملاً پایدار هستند، و غلظت آن ها را با گذشت زمان حفظ می کنند. این ویژگی ها، که به عنوان یک واکنش خالص در دسترس است، اسید کلریدریک را به یک واکنش اسیدی عالی تبدیل می کند.

اسید کلریدریک در محلول های تا غلظت 38٪ تولید می شود. غلظت های بالاتر تا کمی بیش از 40٪ از نظر شیمیایی امکان پذیر است، اما سرعت تبخیر آنقدر زیاد است، که نگهداری و استفاده از آن نیاز به اقدامات احتیاطی اضافی مانند فشار دادن و خنک سازی دارد. بنابراین درجه صنعتی فله 30٪ تا 35٪ است که برای تعادل کارایی حمل و نقل و از بین رفتن محصول از طریق تبخیر بهینه شده است.

اسید کلریدریک، هیدروکلریک اسید، کلرید هیدرونیوم یا اسید موریاتیک، یک محلول شفاف بی رنگ با بویی بسیار تند می باشد. این اسید معدنی بسیار قوی و خورنده است و محدوده پی اچ (pH) این اسید بین 0 تا 2 می باشد. و قوی ترین اسید است و دارای فرمول شیمیایی HCl می باشد. اسید کلریدریک یک معرف شیمیایی مهم و ماده شیمیایی صنعتی است.

این ماده، ترکیبی از کلرید هیدروژن و آب و انواع دیگر گونه های شیمیایی از جمله یون های هیدرونیوم و کلرید می باشد. در هنگام خنک شدن و بدون اعمال فشار، اسید کلریدریک در صورت وجود آب در حدود 60٪ یا کمتر به گاز تبدیل می شود. این اسید قوی کاملاً در آب جدا می شود. بنابراین می توان از آن برای تهیه نمک های حاوی آنیون کلرید استفاده کرد.

تولید اسید کلریدریک صنعتی:
اسید کلریدریک با حل شدن کلرید هیدروژن در آب تهیه می شود. کلرید هیدروژن از بسیاری جهات می تواند تولید شود، و بنابراین چندین پیش ماده برای اسید کلریدریک وجود دارد.

تولید مقیاس وسیع اسید کلریدریک تقریباً همیشه با مقیاس صنعتی تولید سایر مواد شیمیایی مانند فرآیند کلرالکالی که هیدروکسید، هیدروژن و کلر تولید می کند، یکپارچه است که می توان ترکیب دوم را برای تولید اسید کلریدریک صنعتی به کار برد.

تاریخچه اسید کلریدریک:
اسید کلریدریک آزاد اولین بار به طور رسمی در قرن شانزدهم توسط لیباویوس توصیف شد، که آن را با حرارت دادن نمک در بوته های سفالی تهیه کرد.

اسید کلریدریک توسط کیمیاگر جابر بن حیان در حدود سال 800 میلادی کشف شد. در طول تاریخ به آن (اسید و ارواح نمک) گفته می شد، زیرا از سنگ نمک و ویترایول سبز "سولفات آهن (II)" و بعداً از نمک معمولی شیمیایی مشابه و اسید سولفوریک تولید می شد.