پالادیوم دی استات به شکل یک پودر کریستالی قهوه ای رنگ و نسبتاً محلول در آب می باشد که از دسته اکتیواسیون های کربن-هیدروژن است. این ماده در اثر گرمایش به اکسید پالادیوم تجزیه می شود. تمام استات های فلزی نمک های معدنی هستند که حاوی یک کاتیون فلزی و آنیون استات، یک یون پلیاتومیک یکتایی متشکل از دو اتم کربن است که به صورت یونی به سه هیدروژن و دو اتم اکسیژن محدود شده اند.استات ها پیش سازهای عالی برای تولید ترکیبات با خلوص فوق العاده بالا، کاتالیزورها و نانومواد هستند.
همانطور که ویلکینسون و همکارانش در سال 1965 پالادیوم استات را سنتز کردند، بعد از آن هم توسط اسکاپسکی و اسمارت در 1970 و پراش اشعه ایکس مشخص شد که پالادیوم (II) استات یک جامد قهوه ای مایل به قرمز است که به صورت صفحات مونوکلینیکی متبلور می شود.این ساختار از یک مثلث متشکل از اتم های پالادیوم تشکیل شده است که هر جفت از آنها با دو گروه استات در یک ترکیب پروانه ای قرار گرفته است.
نسبت به استات تریمریک، نوع مخلوط نیترات استات دارای حلالیت و فعالیت کاتالیزوری متفاوتی است. جلوگیری و کنترل مقدار این ناخالصی می تواند جنبه مهمی برای تولید و استفاده مطمئن از پالادیوم دی استات، داشته باشد.پروپیونات پالادیوم (II) به طور مشابه تهیه می شود. کربوکسیلات های دیگر با تصفیه کردن پالادیوم دی استات، توسط اسید کربوکسیلیک مناسب، تهیه می شوند.
به همین ترتیب، پالادیوم (II) استات با تصفیه سایر کربوکسیلات های پالادیوم (II) با اسید استیک نیز قابل تهیه است. این مبادله لیگاند با شروع فرایند با کربوکسیلات خالص، یک روش جایگزین برای سنتز پالادیوم دی استات عاری از آلاینده های نیترو است.استات پالادیوم برای بسیاری از واکنش های آلی، به ویژه آلکن ها، آلکیل ها، آریل و وینیل هالیدها، به عنوان یک کاتالیزور برای تشکیل ترکیبات واکنش پذیر است.واکنش های کاتالیز شده توسط پالادیوم دی استات: