لانتانیوم هگزابوراید که به آن لانتانیوم بوراید نیز گفته می شود، یک ماده شیمیایی معدنی و از دسته کاتالیست های بور است. این ماده سرامیکی نسوز است که در آب و اسید هیدروکلریک نامحلول است.لانتانیوم بورید، بالاترین میزان انتشار الکترونی را دارد و در خلاء پایدار است.
نمونه های استوکیومتری آن دارای رنگ بنفش تیره و و روشن هستند، در حالی که نمونه های غنی از بور آین ماده به رنگ آبی می باشد. بمباران یونی رنگ آن را از بنفش به سبز زمرد تغییر می دهد.استفاده اصلی از لانتانیوم هگزابورید، در کاتدهای گرم است، که به شکل یک تک کریستال یا یک پوشش که توسط رسوب بخار فیزیکی به دست می آید، به کار برده می شود و همچنین درمقابل مسمومیت با کاتد تا حدودی مقاوم است.
هگزابورایدها، پتانسیل استفاده در زمینه های فنی متنوعی را دارند که دلیل آن تا حدودی به دلیل خاصیت الکتریکی، مغناطیسی و فیزیکی خاص آنهاست.بسیاری از این خواص ناشی از ساختار کریستالی است، که شامل شبکه ای از اتم های بور به شدت پیوند خورده در اطراف یک اتم فلزی است.
اگرچه تمام هگزابوریدها در ساختار کریستالی مشترک هستند، اما تغییر اتم فلزی می تواند تأثیر قابل توجهی در انواع خواص فیزیکی این ترکیبات داشته باشد.اغلب فرایندهای سنتز لانتانیوم بوراید، نیاز به زمان طولانی در دمای بالا دارند، اما روش های جدید نشان می دهد که دمای پایین و سنتز سریع هگزابوریدها امکان پذیر است.
هرچه علاقه به خصوصیات منحصر به فرد هگزابورایدها رشد می کند، دانش مربوط به ساختار، سنتز و پردازش این خانواده جذاب از ترکیبات نیز افزایش می یابد.اگرچه بسیاری از روش های سنتز هگزابورید های مختلف با پیچیدگی ها و تفاوت ها وجود دارد، اما همه آنها تقریباً می توانند در چهار طبقه بندی اصلی قرار بگیرند:
(1) حالت جامد، (2) الکترولیز و شار، (3) رسوب بخار یا واکنش فلز و گاز، و (4) احتراق یا تکثیر خود.
در تولید به روش حالت جامد و واکنش کاهش لانتانیوم بوراید، دما 1650 درجه سانتیگراد است. ترکیب فلزات یا اکسیدهای فلزی با بور می تواند یک فرایند بسیار گرمازا باشد و واکنش می تواند در دماهای کم 473 درجه کلوین شروع به خود پایداری کند.