هیدروکساید منیزیم یک ترکیب معدنی به صورت پودر سفید رنگ است. به طور طبیعی به عنوان بروسیت معدنی یافت می شود.می تواند به عنوان آنتی اسید یا ملین به صورت تعلیق مایع خوراکی یا قرص جویدنی مورد استفاده قرار گیرد. همچنین به صورت موضعی به عنوان دئودورانت یا برای تسکین زخم های کانکر (زخم های شفاف) مورد استفاده قرار گیرد.
علاوه بر این، هیدروکساید منیزیم دارای خاصیت مهار کننده دود و مقاومت در برابر شعله است و از این رو با عنوان تجاری به عنوان مهارکننده آتش مورد استفاده قرار می گیرد.اصطلاح شیر منیزی برای اولین بار توسط چارلز هنری فیلیپس در سال 1872 میلادی برای هیدروکساید منیزیم فرموله شده در حدود 8 درصد وزنی در ساعت استفاده شد و جهت مصارف دارویی فروخته می شده است.
فرآیندهای مختلفی برای تولید هیدروکساید منیزیم در نظر گرفته شده و مورد آزمایش قرار گرفته است. در این روش که در سال 2006 میلادی توسط دانشمندان روسی انجام شده است تلاش بر استفاده از منابع طبیعی منیزیم کلراید برای تولید آن بوده است.زمانی که منیزیم کلراید هگزاهیدراته گرم می شود، ابتدا در آب درون ساختارش که حاصل از کریستالیزاسیون است ذوب می شود و سپس منیزیم کلراید به عنوان یک نتیجه از هیدرولیز شکل می گیرد.
هیدروکساید منیزیم باعث کاهش اسید معده و افزایش آب در روده می شود که ممکن است باعث تحریک روده شود. هیدروکساید منیزیم به عنوان یک ملین برای تسکین یبوست استفاده می شود. هیدروکساید منیزیم همچنین به عنوان یک آنتی اسید برای رفع سوء هاضمه، ترشی معده و سوزش سر دل مورد استفاده قرار می گیرد.
منیزیم هیدروکساید بیشتر به عنوان آنتی اسید مورد استفاده قرار می گیرد و ماده مؤثر در شیر منیزی است. همچنین از این ماده به عنوان یک افزودنی در باقیمانده روغن، یک ماده خشک کننده قلیایی در مواد غذایی، یک ماده نگهدارنده رنگ، ماده تشکیل دهنده خمیر دندان و دسرهای یخ زده، یک پاک کننده در پالایش قند و یک ماده خنثی کننده در صنایع شیمیایی استفاده می شود.
منیزیم هیدروکسید به عنوان FR در کاربردهای مبلمان تجاری در ایالات متحده و انگلستان مورد استفاده قرار می گیرد. پایداری آن در دمای بالاتر از 300 درجه سانتیگراد اجازه می دهد تا در ساختار چندین پلیمر گنجانیده شود.
داده های حجم بازار منتشر شده در سال 1993 میلادی نشان می دهد استفاده از منیزیم هیدروکسید به عنوان FR افزایش می یابد. حدود 2000 و 3000 تن منیزیم هیدروکساید منیزیم به ترتیب در سال های 1986 و 1993 به عنوان FR در ایالات متحده به بازار عرضه میشده است.منیزیم چهارمین کاتیون فراوان در بدن انسان است. بدن متوسط بزرگسالان حاوی حدود 24 گرم منیزیم است. حدود دو سوم منیزیم به عنوان کاتیون آزاد وجود دارد و یک سوم به پروتئین های پلاسما متصل است.