دی اتیل اتر و نحوه کاربرد آن

دی اتیل اتر از خانواده اترها و از ترکیبات آلی است. یک مایع قابل اشتعال، بی رنگ و بسیار فرار است. این ماده معمولاً به عنوان یک حلال در آزمایشگاه ها و به عنوان یک مایع آغاز کننده در برخی موتورها استفاده می شود.دی اتیل اتر، علاوه بر سایر واکنش های مربوط به معرف های فلزی، یک حلال متداول برای واکنش Grignard است. بسیار زیاد در صنایع شیمیایی و به عنوان پیشران آئروسل مورد استفاده قرار می گیرد.

قبلاً از دی اتیل اتر به عنوان بیهوشی عمومی استفاده می شد تا زمانی که داروهای غیر قابل اشتعال مانند هالوتان تولید شدند. از آن به عنوان یک داروی تفریحی برای ایجاد مسمومیت استفاده شده است!ده ها سال است که به عنوان منبع انرژی در کشورهای مختلف مانند چین، ژاپن، کره، مصر و برزیل مورد استفاده قرار می گیرد.

دی اتیل اتر یک حلال آزمایشگاهی رایج است. این حلالیت در آب محدود است، بنابراین معمولاً برای استخراج مایع استفاده می شود. در چگالی کمتر از آب، لایه اتر معمولاً بر روی مایع می ماند.دی اتیل اتر، یک حلال متداول برای واکنش Grignard است و برای بسیاری از واکنش های دیگر شامل عوامل ارگانی فلزی است.

این ماده به ویژه به عنوان یک حلال در تولید پلاستیک های سلولزی مانند استات سلولز اهمیت دارد. ساختار دی اتیل اتر به گونه ای است که به عنوان یک مایع شروع موتورهای دیزلی و بنزینی مورد استفاده قرار می گیرد.به دلیل عدم وجود پیوندهای کربن به کربن، استفاده از این ماده به عنوان جایگزینی برای دیزل، می تواند انتشار ذرات آلاینده را از بین ببرد و به طور بالقوه نیاز به فیلترهای گران قیمت دیزل را نفی کند.

اتر ماده ای بسیار اشتعال پذیر است. در هنگام استفاده از اتر از استفاده شعله های آتش بازی و حتی وسایل گرمایشی باید جلوگیری شود زیرا به راحتی توسط شعله یا جرقه مشتعل می شود.متداول ترین روش در آزمایشگاه های شیمیایی استفاده از بخار آن است.

بنابراین هنگامی که اتر باید گرم یا تقطیر شود دما را تا 100 درجه سانتیگراد (212 درجه فارنهایت) کاهش می دهند.دی اتیل اتر مستعد تشکیل پراکسید است و می تواند پراکسید دی اتیل اتر منفجره را تشکیل دهد. پراکسیدهای اتر نقطه جوش بالاتری دارند.

دی اتیل اتر به طور معمول با مقدار کمی از آنتی اکسیدان BHT (2، 6-دی-ترت-بوتیل-4-متیل فنول) تهیه می شود، که باعث تشکیل پراکسیدها می شود.ذخیره سازی بیش از NaOH باعث هیدروپراکسیدهای اتر میانی می شود. آب و پراکسیدها می توانند با تقطیر از سدیم و بنزوفنون یا با عبور از ستونی از آلومینای فعال شده حذف شوند.