فنیل فسفین و کاربرد آن

فنیل فسفین یک ترکیب ارگانوفسفر به شکل مایعی بی رنگ می باشد که آنالوگ فسفر آنیلین است. این ماده همانند سایر فسفین های اولیه، بوی نفوذی شدیدی دارد و بسیار اکسید می شود.این ماده به طور عمده به عنوان پیش ماده سایر ترکیبات ارگانوفسفر مورد استفاده قرار می گیرد و می تواند به عنوان یک لیگاند در شیمی کئوردیناسیونی عمل کند. در هنگام کار با این ماده، لازم است ایمنی را رعایت نمایید زیرا می تواند منجر به اختلالات تنفسی و پوستی شود.

فنیل فسفین یک عامل کاهنده قوی می باشد و با اکسید کننده ها (کلرات، نیترات، پراکسید، پرمنگنات، پرکلرات، کلر، برم، فلورین و غیره) سازگار نیست. تماس با این ماده ممکن است باعث آتش سوزی یا انفجار شود.این ترکیب شیمیایی را از مواد قلیایی، بازها و اسیدهای قوی، اکسو اسیدها، و اپوکسیدها دور نگه دارید. این ماده با آب واکنش پذیر است؛ و در غلظت زیاد در هوای مرطوب به صورت خود به خود قابل احتراق است.

قرار گرفتن در معرض اکسیدهای فنیل فسفین و فسفر گازی، در صورت گرم شدن بیش از 200 درجه سانتیگراد خطرناک است. ارگانوفسفره ها در حضور عوامل احیا کننده قوی مانند هیدریدها و فلزات فعال، به تشکیل گاز فسفین بسیار سمی و قابل اشتعال حساس هستند.

سنتز ماده بیس (2-سیانو اتیل فنیل) فسفین با استفاده از این روش، و به دنبال آن هیدرولیز، پیش ماده ای برای 1-فنیل-4-فسفورینانون است. از فسفرینانون ها می توان برای تهیه آلکن ها، آمین ها، ایندول ها و الکل های ثانویه و ثالثه با واکنش، گریگنارد و رفرمتاتسکی استفاده کرد.فنیل فسفین به سختی با کمپلکس های فلزی واکنش داده و مجموعه ها و خوشه ها را به وجود می آورد. این ماده پیش ماده پیوند دهنده لیگاند فسفینیدین در خوشه های خاص است.

فنیل فسفین در سنتز پلیمرها نیز کاربرد دارد. با استفاده از شروع رادیکال یا تابش اشعه ماورا بنفش، چند افزودنی فنیل فسفین به 1، 4-divinylbenzene یا 1، 4-diisopropenylbenzene باعث ایجاد پلیمرهای حاوی فسفر می شود که می توانند خواص خود را تغییر دهند.وقتی این ماده با پلیمرهای مورد استفاده مانند پلی استایرن و پلی اتیلن مخلوط می شود، پلیمر مخلوط دارای ویژگی های مقاوم در برابر شعله می گردد.