دی فنیل فسفین که همچنین به عنوان دی فنیل فسفان شناخته می شود، یک ترکیب ارگانوفسفر با فرمول 2PH است. این مایع با بوی بد و بی رنگ به راحتی در هوا اکسید می شود و پیش ماده لیگاندهای ارگانو فسفر برای استفاده به عنوان کاتالیزور می باشد.در آزمایشگاه، دی فنیل فسفین، یک ماده واسطه رایج است. برای تولید مشتقات دی فنیل فسفید می توان پروتئین زدایی کرد:
Ph2PH + nBuLi → Ph2PLi + nBuH
تهیه لیگاندهای فسفین، معرفه ای ویتگ-هورنر و نمک های فسفونیوم، معمولاً توسط آلکیلاسیون دی فنیل فسفین انجام می شود. اتم هیدروژن متصل به فسفر تحت الکل های فعال شده مانند مایکل قرار می گیرد و محصولی را برای تولید لیگاندهای فسفین مانند 1، 2-bis (دی فنیل فسفینو) اتان فراهم می کند.
مشتقات دیفنیل فسفین، و به ویژه دی فنیل فسفید نوکلئوفیلی هستند، بنابراین آنها به پیوندهای دوتایی کربن - هترواتم اضافه می شوند. به عنوان مثال، در حضور اسید کلریدریک غلیظ در دمای 100 درجه سانتیگراد، دی فنیل فسفین به اتم کربن موجود در بنزآلدهید اضافه می شود تا (فنیل- (فنیل متیل) فسفوریل) بنزن تولید کند
واسطه ای در این اکسیداسیون دی اکسید دی فنیل فسفین، موجود است. استفاده از کمپلکس دیفنیل فسفین-بوران، BH3 با محافظت از فسفین در برابر اکسیداسیون از مشکل اکسیداسیون فسفین جلوگیری می کند و از طریق فروشندگان مواد شیمیایی در دسترس خواهد بود.
جفت سازی آریل هالیدهای کاتالیز شده توسط پالادیوم با استفاده از (تری متیل استانیل) دی فنیل فسفین، و تری متیل سیلیل، عنوان مقاله ای است که در سال 1987 میلادی منتشر شده است.