تولید متیلن کلراید:
منابع طبیعی دی کلرومتان شامل منابع اقیانوسی، جلبک های کلان، تالاب ها و آتشفشان ها است. با این حال، اکثرا دی کلرومتان در محیط حاصل از انتشار گازهای گلخانه ای صنعتی تولید می شود.
متیل کلراید در اثر سوختن زیست توده و فوران آتشفشان و همچنین فعالیت های بیوشیمیایی توسط قارچ های پوسیده چوب و برخی جلبک ها و جلبک های دریایی در اقیانوس ها تشکیل می شود.
در سطح جهان مقادیر عظیمی از متیل کلرید طبیعی (تقریباً 4 میلیون تن در سال) توسط این منابع در جو آزاد می شود. به طور کلی دو روش ساخت متیل کلراید از نظر فنی وجود دارد.
DCM از طریق تصفیه کلرومتان یا متان با گاز کلر در دمای 400 الی 500 درجه سانتی گراد تولید می شود. در این دما، هر دو متان و کلرومتان تحت یک سری واکنش ها قرار می گیرند و به تدریج محصولات کلر بیشتری تولید می کنند.
CH4 + Cl2 → CH3Cl + HCl
CH3Cl + Cl2 → CH2Cl2 + HCl
CH2Cl2 + Cl2 → CHCl3 + HCl
CHCl3 + Cl2 → CCl4 + HCl
خروجی این فرآیندها مخلوطی از کلرومتان، دی کلرومتان، کلروفرم و تتراکلرید کربن و همچنین کلرید هیدروژن به عنوان محصول جانبی است. این ترکیبات با تقطیر جدا می شوند.
مطابق معادله شیمیایی، کلرومتان از واکنش متانول با اسید کلریدریک یا کلرید هیدروژن به صورت تجاری تولید می شود:
CH3OH + HCl → CH3Cl + H2O
مقدار کمتری از کلرومتان با واکنش مخلوطی از متان با کلر در دمای بالا تولید می شود. با این حال، این روش همچنین ترکیبات کاملاً کلردار مانند دی کلرومتان، کلروفرم و تتراکلرید کربن را تولید می کند. به همین دلیل، کلرزنی متان معمولاً فقط در مواقعی انجام می شود که سایر محصولات نیز مورد نظر باشند.
این روش کلرزنی همچنین کلرید هیدروژن را به صورت همزمان تولید می کند که مشکل دفع ایجاد می کند.
پیوند هیدروژنی متیلن کلراید:
متیلن کلراید یک اسید لوئیس است که می تواند هیدروژن را به اهدا کنندگان الکترون پیوند دهد. این ماده به عنوان یک اسید سخت طبقه بندی می شود. دی کلرومتان یک حلال است که در بسیاری از مطالعات ترمودینامیکی اتصال پیوند دهنده و پذیرنده مورد استفاده قرار گرفته است.