خواص فیزیکی الکل ها:
کدام الکل کمترین نقطه جوش را دارد؟ کمترین مقدار آن نقطه ذوب 1-پروپانول است. اگر نقاط جوش (در درجه سانتی گراد) الکل های اولیه را در نظر بگیرید، می بینید که متانول دارای نقطه جوش 65، اتانول 79، 1-پروپانول 97، 1-بوتانول 117 و 1-پنتانول 138 می باشد. این نقاط جوش با آلکان های معادل (متان تا بوتان) با همان تعداد اتم کربن مقایسه می شود.

شیمی63

اتم های هیدروژن کمی مثبت هستند زیرا الکترون های پیوند دهنده به سمت اتم های اکسیژن بسیار منفی الکترون کشیده می شوند. در آلکان ها، تنها نیروهای بین مولکولی، نیروهای پراکندگی واندروالسی هستند. پیوند هیدروژنی بسیار قوی تر از این ها هستند.

بنابراین، برای جداسازی مولکول های الکل، انرژی بیشتری لازم است تا مولکول های آلکان. این دلیل اصلی افزایش بیشتر نقاط جوش در الکل ها است.

الکل ها (به رنگ قرمز) دارای نقطه جوش بالاتر و حلالیت بیشتر در H2O نسبت به هالوآلکان ها و آلکان ها با همان تعداد کربن هستند. همچنین نشان می دهد که نقطه جوش الکل ها با تعداد اتم های کربن افزایش می یابد.

تأثیر نیروهای ون در والس:
هنگام جوش آمدن الکل ها، تنها نیروی بین مولکولی پیوند هیدروژنی نیست بلکه نیروهای پراکندگی واندروالسی و فعل و انفعالات دو قطبی-دو قطبی را نیز تجربه می کنند. فعل و انفعالات پیوند هیدروژنی و دو قطبی-دو قطبی برای همه الکل ها مشابه است، اما با افزایش اندازه الکل ها، نیروهای پراکندگی افزایش می یابد.

این جاذبه ها با طولانی شدن مولکول ها حاوی الکترون های بیشتر، قوی تر می شوند، که باعث افزایش اندازه دو قطبی موقت تشکیل شده می گردد. به همین دلیل است که با افزایش تعداد اتم های کربن در زنجیره ها، نقاط جوش افزایش می یابد. برای غلبه بر نیروهای پراکندگی، انرژی بیشتری لازم است. بنابراین، نقاط جوش افزایش می یابد.

در مقایسه آلکان ها و الکل ها حتی بدون هیچگونه اتصال هیدروژنی یا فعل و انفعالات دو قطبی-دو قطبی، نقطه جوش الکل بالاتر از آلکان مربوطه با همان تعداد اتم کربن خواهد بود.

حلالیت الکل ها در آب:
الکل های کوچک کاملاً در آب حل می شوند. با افزایش طول زنجیره هیدروکربن در الکل، میزان حلالیت کاهش می یابد. در چهار اتم کربن و بالاتر، کاهش حلالیت قابل توجه است. اتانول را به عنوان یک الکل کوچک معمولی در نظر بگیرید.

در هر دو آب خالص و اتانول خالص اصلی ترین جاذبه های بین مولکولی پیوندهای هیدروژنی هستند. برای مخلوط کردن این دو، پیوندهای هیدروژنی بین مولکول های آب و پیوندهای هیدروژنی بین مولکول های اتانول باید شکسته شوند.

برای هر دوی این فرآیندها انرژی لازم است. با این حال، هنگامی که مولکول ها مخلوط می شوند، پیوندهای هیدروژنی جدیدی بین مولکول های آب و مولکول های اتانول تشکیل می شود.

انرژی آزاد شده هنگام تشکیل این پیوندهای جدید هیدروژنی تقریباً انرژی مورد نیاز برای شکستن فعل و انفعالات اصلی را جبران می کند. علاوه بر این، افزایش بی نظمی سیستم، افزایش آنتروپی وجود دارد.

خواص فیزیکی الکل ها:
بیشتر الکل های رایج مایعات بی رنگ در دمای اتاق هستند. متیل الکل، اتیل الکل و ایزوپروپیل الکل مایعاتی با جریان آزاد و بوی میوه هستند.

الکل های بالاتر، آنهایی که حاوی 4 تا 10 اتم کربن هستند، تا حدی چسبناک یا روغنی هستند و بوی میوه ای آن ها شدیدتر است.