کاربرد متانول در رنگ:
استفاده از متیل هیدرات برای از بین بردن رنگ:
هیچ یک از متیل ها، الکل های دناتوره شده یا الکل های مالش تأثیر زیادی بر روی رنگ خشک شده بر پایه روغن نخواهند داشت، اما همگی، در درجات مختلف، رنگ خشک لاتکس را نرم می کنند. برای نوار زدن رنگ با متیل هیدرات، بهتر است حلال چند دقیقه در تماس با رنگ باشد، اما به دلیل تبخیر سریع، انجام این کار دشوار است. یک روش خیساندن پارچه و مالیدن مکرر رنگ است.
این ممکن است زمان و حوصله داشته باشد، اما در نهایت موفق خواهید شد. این روش برای شیشه، فلز و چوب رنگ شده مناسب است اما برای پلاستیک مناسب نیست زیرا متیل هیدرات می تواند پلاستیک را نرم کند.
مسمومیت متانول:
در انسان، متانول سمیت بالایی دارد. متانول با دو مکانیسم سمی است. اول، متانول، چه بلعیده شود، چه استنشاق شود و چه از طریق پوست جذب شود، به دلیل خواص مهارکننده CNS مانند روش مسمومیت با اتانول می تواند کشنده باشد.
دوم، در یک فرآیند مسمومیت، جایی که از طریق فرمالدئید در فرآیندی که توسط آنزیم الکل دهیدروژناز در کبد آغاز می شود، به اسید فرمیک متابولیزه می شود. واکنش برای تشکیل به طور کامل ادامه می یابد، و هیچ فرمالدئید قابل تشخیصی باقی نمی ماند.
مسمومیت با متانول را می توان با پادزهرهای اتانول یا فومپیزول درمان کرد. هر دوی این داروها برای کاهش عملکرد الکل دهیدروژناز بر روی متانول از طریق مهار رقابتی عمل می کنند بنابراین بیشتر از این که به متابولیت های سمی تبدیل شود، از طریق کلیه ها دفع می شود.
علائم اولیه مسمومیت با متانول شامل افسردگی سیستم عصبی مرکزی، سردرد، سرگیجه، حالت تهوع، عدم هماهنگی، گیجی و با دوزهای کافی زیاد، بیهوشی و مرگ است. علائم اولیه قرار گرفتن در معرض متانول معمولاً کمتر از علائم ناشی از بلع مقدار مشابهی از اتانول است.
هنگامی که علائم اولیه از بین رفت، دسته دیگری از علائم، 10 تا 30 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض اولیه متانول، شامل تاری یا از بین رفتن کامل بینایی و اسیدوز، ظاهر می شوند. این علائم در نتیجه تجمع سطح سمی فرمات در جریان خون است و ممکن است در اثر نارسایی تنفسی تا حد مرگ پیشرفت کند. مشتقات استر متانول این سمیت را ندارند.