نیترات نقره یک ترکیب معدنی به شکل جامد سفید رنگ می باشد که این نمک پیش ساز همه کاره بسیاری از ترکیبات نقره است، مانند ترکیباتی که در عکاسی استفاده می شود. حساسیت آن به نور نسبت به هالیدها بسیار کمتر است.آلبرتوس مگنوس، در قرن سیزدهم، توانایی اسید نیتریک را در جدا کردن طلا و نقره با حل کردن نقره ثبت کرد. مگنوس خاطرنشان کرد که محلول حاصل از نیترات نقره، می تواند پوست را سیاه کند.
نیترات نقره به عنوان ماده سوزاننده، ضد عفونی کننده و قابض استفاده می شود. یون نقره توسط کلراید موجود در مایعات بافت رسوب می کند، به طوری که به راحتی نفوذ نمی کند.نقره نیترات کم هزینه ترین نمک نقره است و چندین مزیت دیگر نیز دارد. برخلاف فلوروبورات نقره و پرکلرات نقره، غیر رطوبتی است و نسبت به نور پایدار است و در حلال های زیادی از جمله آب حل می شود.
هنگام ساخت فیلم عکاسی، نیترات نقره، با نمک های هالید سدیم یا پتاسیم تصفیه می شود و در محل موجود در ژلاتین عکاسی، هالید نقره نامحلول را تشکیل می دهد که سپس روی نوارهای سه استات یا پلی استر اعمال می شود.به همین ترتیب، از این ترکیب برای تهیه برخی مواد منفجره مبتنی بر نقره، مانند فولمینات، آزید یا استیلید استفاده می شود. تصفیه این ماده با یک ترکیب بازی باعث اکسید نقره خاکستری تیره می شود:
2AgNO3 + 2NaOH → Ag2O + 2NaNO3 + H2O
نیترات نقره از بسیاری جهات در سنتز آلی، به عنوان مثال برای محافظت و اکسیداسیون استفاده می شود. این ماده در آب بسیار محلول است اما در اکثر حلالهای آلی به جز استونیتریل کم حل می شود.در بافت شناسی، از این ماده برای رنگ آمیزی نقره، برای نشان دادن الیاف شبکه ای، پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک استفاده می شود، به همین دلیل از آن برای نشان دادن پروتئین در ژل های PAGE نیز استفاده می شود که می تواند به عنوان یک لکه در میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده شود.
نمک های نقره خاصیت ضد عفونی کنندگی دارند. در سال 1881 Credé استفاده از محلول های رقیق AgNO3 را در چشم نوزادان هنگام تولد برای جلوگیری از انقباض سوزاک از مادر، که می تواند باعث کوری شود، را معرفی کرد، البته امروزه از آنتی بیوتیک های مدرن استفاده می شود.
نیترات نقره ذوب شده، که به طور سنتی "سوزاننده قمری" نامیده می شد به عنوان یک عامل cauterizing استفاده می شود، به عنوان مثال برای از بین بردن بافت دانه بندی اطراف استوما مفید می باشد.از این ماده برای کوتر کردن رگ های خونی سطحی در بینی استفاده می شود تا از خونریزی بینی جلوگیری کند. دندانپزشکان گاهی برای بهبود زخم های دهان از سواب های تزریق شده با این ماده استفاده می کنند.
پزشک کانادایی C. A. Douglas Ringrose در مورد استفاده از این ماده برای روش های عقیم سازی تحقیق کرده است، زیرا معتقد بود که می توان از آن برای مسدود کردن و خوردگی لوله های رحمی استفاده کرد ولی سپس مشخص شد که این تکنیک بی نتیجه بوده است!