تیتانیوم ایزو پروپوکسید که معمولاً به آن تیترایزوپروپاکسید تیتانیوم یا TTIP نیز گفته می شود، یک ترکیب شیمیایی به شکل مایع سفید رنگ مایل به زرد روشن می باشد. این الکوکسید تیتانیوم (IV) در سنتز آلی و علوم مواد استفاده می شود.این ماده شیمیایی یک مولکول چهار ضلعی دیامغناطیس است، البته ساختارهای الکوکسیدهای تیتانیوم غالباً پیچیده هستند.
آلکوکسیدهای حاصل از الکل های حجیم تر مانند الکل ایزوپروپیل کمتر تجمع می یابند و ایزوپروپوکسید تیتانیوم عمدتا یک مونومر در حلال های غیر قطبی است.ایزوپروپوکساید تیتانیوم (IV) یکی از کالاهای تجاری است که به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. از TTIP می توان به عنوان پیش ماده شرایط محیطی رسوب فاز بخار مانند نفوذ به لایه های نازک پلیمر استفاده کرد. این ماده نام های بسیاری را به خود اختصاص داده است که عبارتند از:
تیترایزوپروپوکسید تیتانیوم، تیتانیات ایزوپروپیل تیتانیوم، تترایزوپروپانولات تیتانیو، تترایزوپروپوکسی تیتانیوم (IV)، تترایزوپروپانولاتوتیتانیوم، تتراکیس (ایزوپروپوکسی) تیتانیوم، تتراکیس (ایزوپروپانولاتو) تیتانیوم، …
ایزوپروپاکسید تیتانیوم (IV) به عنوان پیش ماده برای تهیه فیلم های نازک تیتانیوم و باریم استرانسیم - تیتانات استفاده می شود و همچنین در ساخت تیتانوسیلیکات های متخلخل و مواد تبادل یونی بالقوه برای پاکسازی مواد زائد رادیواکتیو مفید است.این ماده یک جزء فعال در اپوکسیداسیون شارپلس و همچنین در سنتز اپوکسیدهای کایرال می باشد و در واکنش کولینکوویچ، به عنوان یک کاتالیزور در تهیه سیکلوپروپان ها نقش دارد.
این ترکیب به رطوبت حساس است و لازم است در جای خنک نگهداری شود، اما می توان به طور موقت در محل خشک و با تهویه مناسب انبار شود. این ماده با عوامل اکسید کننده قوی و اسیدهای قوی سازگار نیست و با آب واکنش داده و دی اکسید تیتانیوم تولید می کند.
مقاله ای که در سال 1996 میلادی منتشر شده است، به بررسی سینتیک تجزیه این ترکیب در الکل ایزوپروپیل فوق بحرانی پرداخته است. بر اساس چکیده این کار، تشکیل پودر دی اکسید تیتانیوم از Ti(O-iC3H7)4 محلول در الکل ایزوپروپیل فوق بحرانی مورد مطالعه قرار گرفته است.
داده های جنبشی در محدوده دمایی 568-531 درجه کلوین به دست آمده اند. سازوکار واکنشی بر اساس تجزیه هیدرولیتی Ti(O-iC3H7)4 توسط آب تولید شده در فرایند کاهش کاتالیستی ایزوپروپیل الکل به عنوان حلال و حل شونده ارائه شده است.
مطابق با نتایج تجربی این کار، چنین مکانیزمی منجر به سینتیک مرتبه اول نسبت به غلظت پیش ماده می شود. انرژی فعال سازی برابر با 113 ± 16 کیلوژول بر مول تعیین شده است و افزایش چگالی مایع فوق بحرانی باعث کاهش سرعت واکنش شد. بعدها، نتایج به دست آمده برای بهینه سازی کار یک راکتور مداوم تولید پودر با اندازه درات زیر میکرون دی اکسید تیتانیوم در مقیاس آزمایشگاهی استفاده شده است.