آمونیوم متاوانادات چیست؟

آمونیوم متاوانادات یک ترکیب معدنی به شکل نمک سفید می باشد، اگرچه بعضی از نمونه ها به دلیل وجود ناخالصی های پنتوکسید آن، اغلب زردرنگ هستند. این ماده واسطه مهمی در تصفیه وانادیوم است.این ترکیب شیمیایی کمی محلول در آب و متراکم تر از آب است. در دمای 410 درجه فارنهایت تجزیه می شود و ممکن است گازهای سمی آزاد کند. این ماده نسبتاً سمی و تحریک کننده می باشد و به عنوان خشک کن برای رنگ و جوهر استفاده می شود و با گرم شدن آمونیاک را از دست می دهد.

متاوانادات آمونیوم با افزودن نمک های آمونیوم به محلول های یون های وانادات تولید شده توسط انحلال وانادیوم پنتا اکسید در محلول های بازی آبی، مانند کربنات سدیم گرم، تهیه می شود. این ترکیب به صورت یک جامد بی رنگ رسوب می کند.این ترکیب یک ساختار پلیمری متشکل از زنجیرهای [VO3] را به خود اختصاص می دهد که به صورت چهار گوش VO4 شکل گرفته است. این زنجیره ها از طریق پیوندهای هیدروژنی با یون های آمونیوم به هم پیوسته اند.

در سال 2019 میلادی محققان لهستانی، مقاله ای با عنوان مسیر جدید سنتز آمونیوم متاوانادات به همراه مشخصاتی مانند اندازه و شکل ذرات آمونیوم متاوانادت منتشر کرده اند. در این مطالعه، یک مسیر جدید برای سنتز این ترکیب با مخلوط کردن یک نمک آمونیوم آلی و پنتوکسید وانادیم در یک حلال مناسب ارائه می شود.

این روش به صورت یک مرحله ای و در دمای اتاق انجام می شود. علاوه بر این، نیاز به کنترل pH و استفاده از اکسیدان های لازم در روش های شناخته شده حذف می شود و همچنین مکانیسم تشکیل نیز توضیح داده شده است. در این کار نانوساختارهای این ترکیب نیز، به عنوان پیش ماده در سنتز هیدروترمال آمونیوم بررسی شده است.وانادیوم غالباً با استفاده از رسوب انتخابی متاوانادات آمونیوم از عصاره های آبی سرباره و سنگ معدن خالص می شود. سپس ترکیبات تحت حرارت قرار گرفته تا پنتا اکسید وانادیوم تشکیل داده شود:

2NH4VO3 → V2O5 + 2NH3 + H2O

وانادات ها می توانند مانند ساختارهای فسفاتی رفتار کنند و از این طریق فعالیت بیولوژیکی از خود نشان می دهند. آمونیوم متاوانادات برای تهیه معرف ماندلین، به یک آزمایش کیفی برای آلکالوئیدها استفاده می شود.مقاله ای تحت عنوان بالا، در سال 1982 پذیرش و در سال 2009 به صورت آنلاین منتشر شده است! در این مطالعه، بررسی اثر سمیت محلول های متاوانادات آمونیوم در موش های BALB/c در دوز 20 میلی گرم در کیلوگرم مورد مطالعه قرار گرفته است.

موش هایی که این محلول ها را به طور زیرپوستی دریافت می کردند، در 3-15 روز اول علائم بالینی شدید 10-15 دقیقه پس از تزریق و میزان مرگ و میر بالا (45-73 45) را نشان داده اند. سمیت وانادیوم موجب از بین رفتن آنها فقط در 3 روز اول پس از تزریق انجام شده است.

حیوانات تحت درمان با این ماده، تمایل به افزایش وزن کبد و طحال در مقایسه با مواردی که محلول های کنترل دریافت می کردند، از خود نشان داده اند. نکروز شدید در بافت های لنفاوی (تیموس، طحال، غدد لنفاوی و وصله پی)، خونریزی ریوی و نکروز توبولار حاد کلیوی معمولاً در گونه های تحت درمان با وانادیوم مشاهده شده است.

نتایج این کار حاکی از آن بوده است که اسیدی شدن محلول میزان مرگ و میر را از 68 درصد به 20 کاهش داده است، با این حال، علائم بالینی هنوز شدید بوده است. جوشاندن محلول آمونیوم متاوانادات میزان مرگ و میر را به صفر رسانده و شدت علائم بالینی را تعدیل می کرده است.