وانادیل استیل استونات

وانادیل استیل استونات در شیمی آلی به عنوان کاتالیزوری برای اپوکسیداسیون الکل های آلیلیک توسط هیدروپراکسید ترت بوتیل (TBHP) استفاده می شود. سیستم VO(acac)2-TBHP به طور انحصاری ژرانیول را در موقعیت الکل آلیلیک اپوکسید می کند، و آلکن دیگر ژرانول را دست نخورده باقی می گذارد.

برای مقایسه، m-CPBA یک عامل اپوکسید کننده دیگر، با هر دو آلکن واکنش نشان می دهد و محصولات را در یک نسبت دو به یک ایجاد می کند و در آلکن دور از گروه هیدروکسیل واکنش مثبت ایجاد می کند.TBHP اکسید VO(acac)2 را به یک گونه وانادیوم (V) تبدیل می کند که الکل بستر و هیدروپراکسید را هماهنگ می کند و اپوکسیداسیون را در آلکن نزدیک به این محل کئوردیناسیونی هدایت می کند.

بررسی ساختاری پیش سازهای حاوی وانادیل-استیل استونات از اکسیدهای مخلوط TiOx − VOx در SBA-15، عنوان مقاله ای است که در سال 2004 منتشر شده است. کاتالیزورهای مخلوط اکسید مخلوط TiOx − VOx SBA-15 با استفاده از روش پراکندگی طراحی شده مولکولی (MDD) و با کاربرد کمپلکس های استیل استونات تهیه شده اند.

برای تهیه این کاتالیزورهای مخلوط اکسید به روش بسیار کنترل شده است و دو رسوب مختلف مسیر سنتز ارائه شده است. برای تعیین محل کمپلکس های VO(acac)2 در پیش سازهای اکسید مخلوط (قبل از تشدید) در مقایسه با سایر پشتیبانی ها، از طیف سنجی پیوسته و موج پالس استفاده می شود.

نشان داده شده است که مسیرهای مختلف سنتز منجر به تفاوت در ساختار محلی کمپلکس های +VO2 و تا حد متمایزی از گسترش فلزات در سطح پشتیبانی می شود. این موضوع با خصوصیات اضافی کاتالیزور نهایی از نظر ترکیب شیمیایی و تخلخل تایید می شود.

بسته به روش تهیه اکسیدهای مخلوط، کاتالیزورهای نهایی تفاوت قابل توجهی در ساختار منافذ دارند و مزوپورهای نیمه مسدود یا باز را نشان می دهند. در مورد نمونه های اکسید مخلوط، پراکندگی بالاتری از فلزات در مقایسه با دفع VO(acac)2 در پشتیبانی خالص SBA-15 مشاهده می شود.

همبستگی بیش از حد زیر سطح (HYSCORE) و طیف سنجی IR نشان می دهد که کمپلکس VO(acac)2، در مقابل کمپلکس TiO(acac)2، تمایل زیادی به افزایش هندسه کروی کئوردیناسیونی خود با پیوندهای کئوردیناسیونی مولکول های آب دارد، اما این تمایل هنگامی که VO(acac)2 در یک محیط Ti وجود دارد، بسیار کاهش می یابد.

وانادیل استیل استونات خاصیت تقلیدی انسولین از خود نشان می دهد، بدین معنی که می تواند فسفوریلاسیون پروتئین کیناز B(PKB / Akt) و گلیکوژن سنتاز کیناز3 (GSK-3) را تحریک کند.همچنین نشان داده شده است که مهار تیروزین فسفاتاز (PTPase)، مانند PTP1B است که زیر واحد بتا گیرنده انسولین را دفسفریله می کند، بنابراین فسفوریلاسیون، نیاز به شفاف سازی آن را افزایش می دهد، و اجازه می دهد IRS-1، PKB و برای مدت طولانی فعال شود. GSK-3، به آنها امکان می دهد خواص ضد دیابت خود را اعمال کنند.