دی متیل اتر چیست؟

دی متیل اتر که همچنین به عنوان متوکسی متان شناخته می شود، یک ترکیب آلی و ساده ترین اتر، به شکل یک گاز بی رنگ است که یک پیش ساز مفید برای سایر ترکیبات آلی و یک پیشران آئروسل می باشد که در حال حاضر برای استفاده در انواع کاربردهای سوخت به کار می رود.

دی متیل اتر (DME) یک جایگزین مصنوعی برای استفاده در موتورهای دیزلی با احتراق فشاری طراحی شده است. این ماده به طور گسترده در صنایع شیمیایی کاربرد دارد و به حدود 75 پوند بر اینچ مربع (psi) فشار نیاز دارد تا به شکل مایع در آید و به همین دلیل، الزامات نقل و انتقال DME مشابه پروپان است و لازم است تا هر دو در مخازن تحت فشار در دمای محیط نگهداری شوند.

اگرچه دی متیل اتر را می توان از زیست توده، متانول و سوخت های فسیلی تولید کرد، اما مواد اولیه احتمالی برای تولید DME در مقیاس بزرگ در ایالات متحده گاز طبیعی است.DME را می توان مستقیماً از گاز سنتز تولید شده از گاز طبیعی، زغال سنگ یا زیست توده تولید کرد و همچنین می تواند به طور غیر مستقیم از متانول از طریق واکنش دهیدراتاسیون تولید شود و به صورت تجاری در ایالات متحده موجود نیست.

دی متیل اتر دارای چندین ویژگی سوخت است که استفاده از آن در موتورهای دیزلی را جذاب می کند. راندمان انرژی و قدرت موتورهای DME و دیزل تقریباً یکسان است.به دلیل عدم وجود پیوندهای کربن به کربن، استفاده از DME به عنوان جایگزینی برای گازوئیل می تواند انتشار ذرات معلق را از بین ببرد و به طور بالقوه نیاز به فیلترهای گران قیمت ذرات دیزل را نادیده بگیرد.

با این حال، دی متیل اتر دارای نیمی از چگالی انرژی سوخت دیزل می باشد و به یک مخزن سوخت دو برابر حجم مورد نیاز برای دیزل نیاز دارد.تقریباً 50، 000 تن دی متیل اتر در سال 1985میلادی در اروپای غربی توسط کم آبی متانول تولید شده است:

2CH3OH → (CH3)2O + H2O

متانول مورد نیاز از گاز سنتز به دست می آید. پیشرفت های احتمالی دیگر نیازمند یک سیستم کاتالیزور دوگانه است که هم سنتز متانول و هم دهیدراتاسیون را در واحد فرآیند یکسان و بدون جداسازی و تصفیه متانول امکان پذیر می سازد.هر دو فرایند یک مرحله ای و دو مرحله ای بالا به صورت تجاری در دسترس هستند. فرایند دو مرحله ای نسبتاً ساده است و هزینه های راه اندازی آن نسبتاً کم می باشد.

دی متیل اتر یک سوخت زیستی مصنوعی نسل دوم (BioDME) است که می تواند از زیست توده لیگنوسلولوز تولید شود. اتحادیه اروپا BioDME را در ترکیب احتمالی سوخت های زیستی خود در سال 2030 در نظر می گیرد؛ همچنین می تواند از بیوگاز یا متان حاصل از حیوانات، مواد غذایی و زباله های کشاورزی، یا حتی از گاز شیل یا گاز طبیعی تهیه شود.