انواع کوپلینگ ها:
همانطور که گفته شد، برای آشنایی بیشتر با کوپلینگ ها باید آن ها را دسته بندی کرد. کوپلینگ ها را می توان به دو نوع «صلب» (Rigid) و «انعطاف پذیر» (Flexible) تقسیم بندی کرد که در ادامه به توضیح آن ها خواهیم پرداخت.
کوپلینگ صلب:
این نوع از کوپلینگ ها، انتقال گشتاور را به بهترین شکل انجام می دهند که معمولا به صورت «فلنج» (Flange) یا طوقه های طویل وجود دارند.
البته این نوع کوپلینگ ها تنها زمانی قابل استفاده خواهد بود که هر دو شفت، به طور دقیق با یکدیگر همراستا باشند. همچنین، کوپلینگ های صلب نیازی به روان کاری ندارند.
کوپلینگ انعطاف پذیر:
این نوع از کوپلینگ ها نیز گشتاور را بدون لغزش منتقل می کنند و زمانی مورد استفاده قرار می گیرند که دو شفت در یک راستا نباشند.
این نوع از کوپلینگ ها را می توان بسته به نوع اصلاح عدم انطباق شفت ها، به دو دسته دیگر تقسیم کرد یعنی کوپلینگ هایی که از خمش در یک یا چند جزء خود بهره می برند یا کوپلینگ هایی که از حالت کشویی در اجزای خود کمک می گیرند.
برخی از انواع کوپلینگ ها نیز از هر دو روش در طراحی خود استفاده می کنند. برای کاهش خوردگی کوپلینگ هایی که از حالت کشویی بهره می برند باید از روش های روغن کاری کمک گرفت.