دی اکسید گوگرد چیست؟

دی اکسید گوگرد یک ترکیب معدنی به شکل گازی سنگین، بی رنگ و سمی وجود دارد که در مراحل متوسط تولید اسید سولفوریک به مقدار زیاد تولید می شود. این ماده دارای بوی تند و سوزاننده ای است که شبیه بوی چوب کبریت تازه می باشد.

سولفور دی اکسید که در طبیعت و گازهای آتشفشانی و در محلول آب های برخی چشمه های آب گرم یافت می شود، معمولاً از طریق سوختن گوگرد در هوا یا اکسیژن یا ترکیبات گوگرد مانند پیریت آهن یا پیریت مس به صورت صنعتی تهیه می شود.

مقادیر زیادی دی اکسید گوگرد در احتراق سوخت های حاوی گوگرد ایجاد می شود و در اتمسفر می تواند با بخار آب ترکیب شده و اسید سولفوریک، یک جزء اصلی باران اسیدی را ایجاد کند. این گاز را می توان تحت فشار متوسط در دمای اتاق مایع کرد، به راحتی در آب حل می شود و اسید سولفوریک تشکیل می دهد.

اگرچه کاربردهای اصلی آن در تهیه اسید سولفوریک، تری اکسید گوگرد و سولفیت ها است، همچنین به عنوان ضدعفونی کننده، مبرد، کاهش دهنده، سفید کننده و نگهدارنده غذا، به ویژه در میوه های خشک استفاده می شود. این ماده خاصیت اسیدی و بازی دارد.درخشش های شفق قطبی آبی رنگ بالای جو، در اثر دی اکسید گوگرد آتشفشانی ایجاد می شود. این ماده در زمین یافت می شود و در غلظت های بسیار کوچک و در اتمسفر در حدود 1 ppm وجود دارد.

در سایر سیارات، دی اکسید سولفور را می توان در غلظت های مختلف یافت، مهم ترین آن جو ناهید است، جایی که این ترکیب سومین گاز فراوان اتمسفر با غلظت 150 ppm می باشد که در آنجا با آب واکنش داده و ابرهای اسید سولفوریک را تشکیل می دهد و جزء کلیدی چرخه جهانی گوگرد، اتمسفر سیاره است که به گرم شدن کره زمین کمک می کند.

این ماده به عنوان عامل اصلی در گرم شدن مریخ، با تخمین غلظت در جو پایین تا 100 ppm دخیل است، اگرچه فقط در مقادیر کمی وجود دارد. تصور می شود که در ناهید و مریخ نیز مانند زمین، منبع اصلی آن آتشفشانی باشد. مدار طبیعی حول مشتری حاوی 90٪ دی اکسید گوگرد است و تصور می شود مقادیر کمی نیز در جو مشتری وجود داشته باشد.