اورتو سیلیسیک اسید یک ترکیب شیمیایی حاوی عناصر سیلیکون، اکسیژن و هیدروژن است که با استفاده از محلول های غیر آبی سنتز می شود. فرض بر این است که وقتی دی اکسید سیلیکون در محلول وجود داشته باشد، این ماده در غلظت میلی مولار در آب حل می گردد.اصطلاح سیلیکیک اسید به طور سنتی به عنوان مترادف سیلیکا یعنی SiO2 استفاده می شود. به بیان دقیق، سیلیکا همان آنیدرید اورتو سیلیسیک اسید است:
Si(OH)4 ⇌ SiO2↓ + 2H2O
حلالیت دی اکسید سیلیکون در آب به شدت به ساختار بلوری آن بستگی دارد. حلالیت سیلیس آمورف در فشار بخار محلول ها از 0 تا 250 درجه سانتی گراد و 200 تا 1379 بار توسط معادله زیر نشان داده شده است:
log C = −731/T + 4/52
به طوریکه که C غلظت سیلیس بر حسب mg/kg و T دمای مطلق در کلوین است که این مقدار برابر با حداکثر حلالیت حدود 2 میلی مول در لیتر در دمای محیط می باشد و تلاش برای تولید محلول های غلیظ تر منجر به تشکیل ژل سیلیس می شود.از آنجا که غلظت اورتو سیلیسیک اسید در آب بسیار کم است، ترکیبات موجود در محلول به طور کامل مشخص نشده اند. لینوس پاولینگ پیش بینی کرد که اسید سیلیکیک یک اسید بسیار ضعیف خواهد بود:
+Si(OH)4 ⇌ Si(OH)3O− + H
اسید ارتوسیلیسیک و ترکیبات چگالشی کوچک آن از مهم ترین ترکیبات سیلیکون هستند اما به دلیل ناپایداری آنها هرگز جدا نشده اند.این ترکیبات اگر در خلوص بالا در دسترس قرار گیرند، برای مواد پیشرفته بسیار مفید خواهند بود. در این کار از یک روش ساده برای سنتز انتخابی اسید ارتوسیلیس و دیمر، تریمر حلقوی و تترامر در حلال های آلی استفاده شده است.
در این مطالعه جداسازی اورتو سیلیسیک اسید، دیمر و تترامر حلقوی به عنوان کریستال های متصل به هیدروژن با هالیدهای تترابوتیل آمونیوم و تریمر چرخه ای به عنوان کریستال های حاوی حلال نیز شرح داده شده است.
ساختارهای حالت جامد این ترکیبات با مطالعات پراش پرتو ایکس و کریستال تک بلوری بدون ابهام مشخص شده اند. مفید بودن اسید ارتوسیلیس و الیگومرهای آن که توسط روش جدید تهیه شده اند، با سنتز الیگوسیلوکسان های عملکردی نشان داده شده اند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
