پراکسید سدیم یک ترکیب معدنی به شکل جامد زرد مایل به سفید می باشد که در صورت مخلوط شدن با مواد قابل احتراق بر اثر اصطکاک، حرارت یا تماس با رطوبت به آسانی مشتعل می شود و ممکن است تحت تأثیر طولانی مدت گرما تجزیه شود و باعث خوردگی ظروف شود.
این ماده با تقارن شش ضلعی متبلور می شود و پس از گرم شدن، فرم شش ضلعی در 512 درجه سانتی گراد به مرحله ای از تقارن ناشناخته منتقل می شود. با گرم شدن بیشتر از نقطه جوش 657 درجه سانتی گراد، این ترکیب به Na2O تجزیه می شود و O2 را آزاد می کند:
2Na2O2 → 2Na2O + O2
این ماده یک منبع سدیم از نظر حرارتی بسیار نامحلول می باشد و برای کاربردهای شیشه ای، نوری و سرامیکی مناسب است. ترکیبات اکسیدی رسانای الکتریسیته نیستند و با این حال، برخی از اکسیدهای ساخت یافته پروسکایت به طور الکترونیکی در کاتد پیل های سوختی اکسید جامد و سیستم های تولید اکسیژن کاربرد دارند.
آنها ترکیباتی هستند که حداقل یک آنیون اکسیژن و یک کاتیون فلزی دارند و به طور معمول در محلول های آبی نامحلول و بسیار پایدار هستند و در سازه های سرامیکی به سادگی تولید کاسه های سفالی به قطعات الکترونیکی پیشرفته و در اجزای سازه ای سبک وزن در کاربردهای هوافضا و الکتروشیمیایی مانند پیل های سوختی که در آنها رسانایی یونی از خود نشان می دهند، مفید هستند.
اکتاهیدرات از طریق تصفیه هیدروکسید سدیم با پراکسید هیدروژن تولید می شود. پراکسید سدیم را می توان با واکنش سدیم فلزی با اکسیژن در دمای 130-200 درجه سانتی گراد در مقیاس بزرگ تهیه کرد، فرآیندی که اکسید سدیم تولید می کند و سپس در مرحله جداگانه اکسیژن را جذب می کند:
4Na + O2 → 2Na2O
2Na2O + O2 → 2Na2O2
همچنین ممکن است این ماده با عبور گاز ازن بر روی یدید سدیم جامد در داخل لوله پلاتین یا پالادیوم تولید گردد. ازن سدیم را اکسید کرده و پراکسید سدیم را تشکیل می دهد. ید را می توان با حرارت ملایم تصعید کرد و پلاتین یا پالادیوم واکنش را کاتالیز می کند و توسط پراکسید سدیم مورد حمله قرار نمی گیرد.