تیوفنول ها در تولید داروها از جمله سولفونامیدها استفاده می شوند و عوامل ضد قارچی بوتوکونازول و مرتیولات مشتقات تیوفنول هستند.تیوفنول اسیدیته بسیار بالاتری نسبت به فنل دارد، همانطور که در مقادیر pKa آنها (6/62 برای تیوفنول و 9/95 برای فنل) نشان داده شده است.
الگوی مشابهی برای H2S در مقابل H2O و همه تیول ها در مقابل الکل های مربوطه مشاهده می شود. تصفیه PhSH با ترکیب باز قوی مانند هیدروکسید سدیم (NaOH) یا فلز سدیم، نمک تیوفنولات سدیم (PhSNa) را فراهم می کند.
تیوفنولات بسیار نوکلئوفیلیک است که به معنی میزان بالای آلکیلاسیون است. بنابراین، تصفیه C6H5SH با متیل یدید در حضور یک ترکیب بازی، متیل فنیل سولفید، C6H5SCH3، یک تیواتر را که اغلب به آن تیوآنیزول می گویند، تشکیل می دهد.
چنین واکنش هایی تقریباً برگشت ناپذیر اند. این ماده همچنین از طریق افزودن مایکل به کاربونیل های α، β- اشباع نشده اضافه ایجاد می گردد. تیوفنول ها، به ویژه در حضور باز، به راحتی به دیفنیل دی سولفید اکسید می شوند:
4C6H5SH + O2 → 2C6H5S-SC6H5 + 2H2O
دی سولفید را می توان با استفاده از بوروهیدرید سدیم و به دنبال آن اسیدی شدن، تیول را پس گرفت. این واکنش ردوکس همچنین در استفاده از تیو فنول به عنوان منبع اتم های H مورد سوء استفاده قرار می گیرد.
جهت گیری مولکولی و ساختار سفارش یافته بنزن تیول جذب شده بر روی طلا (111)، عنوان مقاله ای می باشد که در سال 2000 میلادی منتشر شده است.در این مطالعه جذب بنزنتیول بر روی Au (111) از محلول آبی با استفاده از طیف سنجی جذب مادون قرمز سطح بالا (SEIRAS)، میکروسکوپ تونلی روبشی (STM) و ولتامتری چرخه ای (CV) مورد بررسی قرار گرفته است.
این مولکول به صورت تجزیه ای به عنوان بنزنتیولات Au روی سطح جذب می شود و یک لایه تک لایه منظم با تقارن R13/9 درجه متناسب تشکیل می دهد. فاز مرتب شده در عرض چند دقیقه در محلول آبی 0/1 میلی مولار تشکیل می شود و غوطه ور شدن بیشتر بستر منجر به رسوب چند لایه می شود.
موسسه ملی ایمنی و بهداشت شغلی ایالات متحده محدودیت توصیه شده ای را برای قرار گرفتن در معرض غلظت 0/1 ppm و بیشتر از 15 دقیقه تعیین کرده است.