هر ساله هزاران تن از اکسید روی به شیوه های متفاوت تولید شده و در زمینه های مختلفی به مصرف می رسد. تهیه این ترکیب به چهار روش کلی صورت می گیرد که در ادامه هر یک از این روش ها را به صورت خلاصه شرح خواهیم داد.
روش غیر مستقیم: در روش غیر مستقیم، فلز روی را در بوته های گرافیتی ذوب کرده و در دمای بالاتر از 907 درجه سانتی گراد به بخار تبدیل می کنند. بخار روی با اکسیژن موجود در هوا واکنش داده و با افت دما ZnO درخشان و روشن تشکیل می گردد. در ادامه، ذرات اکسید روی به یک مجرای خنک کننده منتقل شده و در یک محفظه جمع آوری می شوند. بیشترین میزان اکسید روی تولید شده در جهان به همین شیوه غیر مستقیم تولید می گردد.
روش مستقیم: در روش مستقیم، سنگ های حاوی روی را ذوب کرده و سپس مواد ذوب شده با حرارت دیدن توسط یک منبع کربنی مثل آنتراسیت به بخارات روی کاهیده می شوند (کاهش کاربوترمال). محصول تولید شده در این مرحله، روش غیر مستقیم را ادامه داده و به همان شیوه اکسید می شود. تفاوت این روش با شیوه قبلی در میزان درجه خلوص مواد اولیه مورد استفاده است. در روش مستقیم فرآورده نهایی از خلوص کمتر و در نتیجه کیفیت پایین تری برخوردار است.
فرآیند شیمیایی مرطوب: در این روش، فرآیند تولید اکسید روی از محلول های آبی نمک روی آغاز می شود. از این محلول ها می توان رسوب کربنات روی یا هیدروکسید روی را به دست آورد و سپس این رسوبات جامد را در دمای 800 درجه سانتی گراد کلسینه نمود.جالب است بدانید در روش چهارم که سنتز آزمایشگاهی است می توان با تغییر میزان غلظت اکسیژن استفاده شده در تهیه ترکیب نهایی، رنگ اکسید روی را به صورت سبز یا قرمز درآورد.
اکسید روی یکی از مواد اولیه در تولید رنگدانه های لازم برای پوشش های کاغذ و رنگ سفید ظروف چینی بوده و به طور کلی در کنار تیتانیوم یکی از اصلی ترین پایه های رنگ سفید به حساب می آید. رنگ های حاوی این ترکیب به دلیل بهره مندی اکسید روی از قابلیت مقاومت در برابر اشعه UV، رطوبت، خوردگی، اثر تخریبی میکروارگانیسم ها و حتی آتش برای نقاشی دیوار های داخلی، نمای خارجی ساختمان ها و حتی خودرو نیز مورد استفاده قرار می گیرند.