اسید کرومیک وقتی تشکیل می شود که تری اکسید کروم با آب واکنش می دهد. تری اکسید کروم یک ماده کریستالی ظریف به رنگ قرمز روشن یا قهوه ای است و کاملاً در آب محلول است. این ماده خاصیت اکسید کننده قوی دارد و خود به خود به CrO3 کاهش می یابد به همین دلیل، هرگز نباید در ترکیب با الکل یا فرمالین استفاده شود.
این ماده بسیار شبیه به اسید سولفوریک است و به راحتی حالت آزاد آن حاصل نمی شود، اما نمک های شناخته شده ای را تشکیل می دهد که بسیاری از آنها به رنگ قرمز و زرد هستند. رنگ اسید کرومیک نارنجی- قرمز است که بیشتر در رنگرزی و به عنوان سفید کننده استفاده می شود.
این ماده یک اکسیدکننده قوی است که برای اکسیداسیون بسیاری از ترکیبات آلی از جمله الکل مورد استفاده قرار می گیرد و در آبکاری با کروم به عنوان یک اکسید کننده قوی و در لعابهای سرامیکی، تولید شیشه های رنگی نیز استفاده می شود.در شیمی آلی، از محلول های رقیق اسید کرومیک برای اکسیداسیون الکلهای اولیه یا ثانویه جهت سنتز آلدهیدها و کتونهای مربوطه استفاده می شود ولی گروه های الکل سوم تحت تأثیر این ماده قرار نمی گیرند.
از آنجاییکه اکسیداسیون با تغییر رنگ ترکیب از نارنجی به سبز- آبی نشان داده می شود، همچنین به عنوان تست تحلیل کیفی برای حضور الکل های اولیه یا ثانویه کاربرد دارد.در فرآیند اکسیداسیون الکلها یا آلدهیدها به اسیدهای کربوکسیلیک نیز این ماده یکی از چندین معرفی است که به عنوان کاتالیزور مورد استفاده قرار می گیرد.
تماس با این ماده به عنوان یک ماده اکسید کننده قوی که برای تمیز کردن فلزات مختلف مورد استفاده قرار می گیرد، باعث انعقاد پروتئین های بدن می شود. دوز کشنده برای این ماده بین 5 تا 10 گرم است که منجر به مشکلات گوارشی و به دنبال آن سرگیجه، گرفتگی عضلات، گرفتگی عروق محیطی و کما می شود.شستشوی معده با آب اولین خط درمان هنگام بلع این ماده شیمیایی است ولی شستشو با محلول هیپوسولفیت سدیم و سپس محلول بافر فسفات پادزهر ویژه اسید کرومیک است.