عوارض و خطرات زایلین

این ماده اغلب از منابع صنعتی، اگزوز خودروها و در حین استفاده به عنوان حلال وارد محیط زیست می شود. بنابراین کارگران مشغول در کارخانه های رنگسازی و گاراژها در معرض مقدار زیاد این ماده شیمیایی هستند.زایلین به دلیل مایع بودن به راحتی می تواند وارد خاک، آب های سطحی یا آب های زیرزمینی شود. این ماده به سرعت تبخیر می شود و تحت تأثیر نورخورشید به ترکیبات شیمیایی کمتر مضر تجزیه می شود.

اگر زایلن به آب های زیرزمینی راه پیدا کند ممکن است قبل از تجزیه شدن تا چند ماه آب ها را آلوده کند.زایلین عمدتا یک ماده شیمیایی صنعتی است. بنابراین انسان ها بیشتر در تأسیسات صنعتی در معرض آن قرار می گیرند. این ترکیب قابل اشتعال است بنابراین باید از منابع احتراق احتمالی دور باشد و تهویه مناطق ذخیره سازی کنترل شود.

قرار گرفتن در معرض زایلین از طریق استنشاق، بلع، چشم ها یا پوست رخ می دهد. این ماده می تواند به صورت حاد یا مزمن بر اساس میزان مواجهه، سلامتی را تحت تأثیر قرار دهد. نوع و شدت عوارض این ماده شیمیایی به عوامل مختلفی بستگی دارد که عبارتند از میزان مواد شیمیایی در زمان مواجهه و مدت زمانی که در معرض آن قرار گرفته اید. افراد همچنین نسبت به سطوح مختلف مواجهه واکنش های متفاوتی نشان می دهند.

این ماده شیمیایی درجه اول با اکسیداسیون یک گروه متیل و ترکیب آن با گلیسین در کبد متابولیزه می شود تا اسید متیل هیپوریک حاصل شود، که در ادرار دفع می شود. مقادیر کمتری هم از طریق هوای بازدم بدون تغییر حذف می شوند بنابراین این ماده پتانسیل کمی برای تجمع در بدن دارد.استنشاق بخار این ماده شیمیایی به طور عمده سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار می دهد و علائمی مانند سردرد، سرگیجه، حالت تهوع و استفراغ را ایجاد می کند.

عوارض ذکر شده با قرار گرفتن در معرض در حدود 100 ppm از این ماده شروع می شود. این عوارض برگشت پذیر هستند و با افزایش مدت زمان قرار گرفتن در معرض زایلن می توانند قابل توجه و شدید باشند.زایلین از نظر چگالی از هوا سنگین تر است و بوی دلپذیر و شیرین آن هشدار دهنده ای برای ماهیت سمی آن است. این بو در غلظت یک قسمت در هر میلیون هوا (PPM) قابل تشخیص است!