مستربچ، یکی از محصولاتی است که در صنعت از محبوبیت بسیار زیادی برخوردار است. این محصول به دلیل مزایای فراوانی که دارد، بسیار مورد استفاده تولیدکنندگان قرار می گیرد؛ سهولت ذخیره سازی، جابه جایی و کاربری به دلیل شکل گرانولی آن، از مزایای مهمی است که این محصول را به یک ماده کاربردی تبدیل کرده است.
«مستربچ، محصولی است که در آن پیگمنت و یا افزودنی های دیگر به صورت بهینه با یکدیگر در یک رزین پایه ادغام شده اند. این افزودنی ها مقدار زیادی پودر رنگ (پیگمنت)، پرکننده های معدنی یا مواد شیمیایی هستند که به سه منظور مختلف شامل تولید رنگ، بهبود خواص و یا کاهش قیمت تمام شده به پلیمر اضافه می شوند. پایه پلیمری آن معمولا باید مشابه پلاستیک اصلی باشد و شکل ظاهری آن، دانه ای (گرانول) است.»
اجزای مستربچ
مستربچ ها دارای سه جزء اصلی پلیمر پایه، افزودنی و عامل سازگارکننده هستند.
1-پلیمر پایه
پایه پلیمری مصرفی، غالبا از جنس مواد زیر هستند:
2-افزودنی
به منظور تغییر خواص پلیمرها، مواد شیمیایی افزودنی به مستربچ ها اضافه می شوند که عبارت اند از افزودنی های بهبود دهنده خواص، پیگمنت ها و پرکننده ها. با توجه به نوع و قدرت افزودنی و پایه پلیمر، میزان خوراک دهی افزودنی در مستربچ متفاوت است.
3-عامل سازگارکننده
سازگارکننده ها با عنوان علمی ترکیبات آمفی فیلیک، دارای یک سر آب-دوست و یک سر آلی-دوست هستند و به دلیل ماهیت شیمیایی خاصشان، باعث:
وجود سازگارکننده از طرفی باعث ایجاد ترشوندگی بر سطح رنگ دانه و در نتیجه پخش بهتر پیگمنت می شود و از طرف دیگر بدون آن که روی کیفیت رنگ محصول اثر بگذارد، پلیمر را نیز پایدار می کند.با افزودن سازگارکننده ها به مستربچ، فرآیندپذیری آن ها از طریق بهبود ترشوندگی، یکنواختی و تثبیت، تسهیل می شود که هریک شامل موارد زیر می شوند: