روش های قالب گیری صنعتی

روش های قالب گیری کدام هستند؟
قالب گیری روش های مختلفی دارد که هر یک در صنایع متفاوت مورد استفاده قرار می گیرند. از متداول ترین روش های قالب گیری می توان به ریخته گری، قالب گیری تزریقی، قالب گیری بادی، متالورژی پودر، تف جوشی، قالب گیری فشاری، قالب گیری اکستروژن یا برون ریزی، لایه سازی یا لمینت، قالب گیری ماتریسی، قالب گیری چرخشی، قالب گیری گریز از مرکز، قالب گیری انتقالی، قالب گیری حرارتی و قالب گیری فایبرگلاس اشاره کرد. قالب های دایکاست، ریژه، ماسه ای و تزریق پلاستیک کاربرد گسترده ای در روش های قالب گیری صنعتی دارند.

قالب چیست ؟
«قالب» (Mold یا Mould)، یک قطعه صلب یا بلوک توخالی است که توسط مایعات یا مواد انعطاف پذیری مانند پلاستیک، لاستیک، فلز، شیشه یا سرامیک (در حالت مذاب) پر می شود. مواد پرکننده طی فرآیند گیرش از حالت مایع به حالت جامد در می آیند و شکل قالب را به خود می گیرند.

به طور کلی، قالب ها وسایلی هستند که برای ساخت و تولید قطعات مختلف با شکل های دلخواه در فرآیندهای ریخته گری و قالب گیری به کار برده می شوند. به قالب های مورد استفاده برای تولید انبوه قطعات در صنایع مختلف، قالب صنعتی می گویند.

تفاوت قالب گیری با ریخته گری در چیست؟
در حالت کلی، ریخته گری به عنوان یکی از روش های متداول قالب گیری در نظر گرفته می شود. با این وجود، تفاوت اصلی بین اصطلاحات «قالب گیری» (Molding) و «ریخته گری» (Casting)، مواد مورد استفاده در فرآیند ساخت قطعات است.

ریخته گری معمولا به ساخت قطعات فلزی اشاره دارد. در صورتی که منظور از قالب گیری، فرآیند ساخت قطعات پلاستیکی، مخصوصا به روش تزریق پلاستیک است. این دو فرآیند شباهت ها و تفاوت های زیادی دارند که در بخش های بعدی به آن ها خواهیم پرداخت.

قالب چگونه ساخته می شود؟
ساخت و تولید یک قطعه با استفاده از روش های قالب گیری نیازمند ساخت قالب های مخصوص آن قطعه است. این کار طی دو مرحله طراحی قطعه و طراحی قالب های صنعتی مخصوص آن انجام می گیرد.