این رزین ها پرکاربردترین رزین به ویژه در صنایع دریایی و خودرو هستند. بیشتر قایق های بادبانی و قایق های ساخته شده با کامپوزیت از این سیستم رزین استفاده می کنند. این نوع رزین ها غیر اشباع هستند و حدود 75٪ کل رزین مورد استفاده در صنایع کامپوزیت را به خود اختصاص می دهند. رزین پلی استر غیر اشباع یک ترموست است که در صورت قرار گرفتن در شرایط مناسب می تواند از حالت مایع یا جامد به شکل دیگر تبدیل شود ولی پلی استر اشباع شده از این طریق قابل تیمار نیست.
در شیمی آلی، واکنش الکل با یک اسید آلی استر و آب تولید می کند. با استفاده از الکل های خاص مانند گلیکول، در واکنش با اسیدهای دیابازیک، یک پلی استر و آب تولید می شود. این واکنش همراه با افزودن اجزایی مانند اسیدهای دیابازیک اشباع و مونومرهای قابل اتصال به هم (چند منظوره) فرآیند اساسی تولید پلی استر را تشکیل می دهد. در نتیجه، تعداد زیادی پلی استر وجود دارد که از اسیدها، گلیکول ها و مونومرهای مختلف ساخته شده اند و همه دارای خواص مختلفی هستند.
این ترکیبات به دلیل تبدیل شدن به ژل، مدت زمان محدودی قابل نگهداری هستند. فرآیند ژلاتینه شدن می تواند با افزودن بازدارنده ها کند شود. از مزایای اصلی این رزین تعادل خواص آن (از جمله مکانیکی، شیمیایی، الکتریکی)، پایداری ابعادی، هزینه و سهولت کار و پردازش است.
مزایای رزین پلی استر
معایب رزین پلی استر