از دیگر مواد افزودنی به بتن که در شرایط بسیار ویژه برای بتن های خاص استفاده می شود، روان کننده ها (Concrete lubricant) و فوق روان کننده ها، مانند ابر روان کننده پلی کربوکسیلاتی، می باشند.
این فوق روان کننده بتن بر پایه پلی کربوکسیلات اتر ساخته شده و زمانی که به بتن اضافه می شود، مقدار آب قابل استفاده در ساخت بتن را به صورت چشمگیری کاهش می دهد. سپس مقاومت بتن افزایش می یابد و در نهایت بافت بسیار نرم و یکنواختی از ترکیب بتنی به دست خواهد آمد.
از این ابر روان کننده پلی کربوکسیلاتی در ساخت هر نوع بتنی استفاده نمی شود و تنها در ساخت بتن های متراکم و بتن هایی که باید درصد مشخصی آب داشته باشند استفاده می گردد.در این قسمت برخی از کاربردهای ابر روان کننده پلی کربوکسیلاتی را بررسی می کنیم؛
به طور کلی مقدار استفاده از ابر روان کننده در ترکیب بتنی به اندازه 2 برابر حجم آب مورد استفاده است. اما در شرایط مختلف ممکن است این میزان تغییر کند. مقدار مصرف ابر روان کننده پلی کربوکسیلاتی در یک ترکیب به عوامل بسیاری چون شرایط آب و هوایی، نوع سیمان، نسبت آب به سیمان، نوع سطح مورد نظر و … بستگی دارد.
معمولاً اندازه تقریبی که در هر ترکیب بتنی اضافه می شود، برابر 0.2 تا 0.8 وزن سیمان مصرفی می باشد. ابر روان کننده بتن به دلیل حالت مایعی که دارد باید مستقیماً با ترکیب بتنی مخلوط شود و به هیچ عنوان نباید آن را با مواد خشک ترکیب کرد.